demoliðið í holið hvørt á øðrum. Og nú jólini nærkast av álvara, holukøkur omaná. Lokið skal takast av Havnará í Tórshavn C. Og tá fara allir fólkaræðisfjeppararnir at rópa harðari og dansa lystiligari og detta
eg, at tað er frálíkt at taka garðin til urtagarðin hjá Amtmansborgini niður, men eg ivist í um Havnará verður latin upp aftur við tað fyrsta, leggur borgarstjórin afturat. - Tað ber eisini til at leggja
tá ið tað snýr seg um plássið rundan um. - Tað eru so nógv viðurskifti, ið vit eiga at hugsa um, Havnará til dømis, sum kanska verður latin upp aftur. Hvussu ferðslan kann fáast at virka, tá ið tinghúsvegurin
Húsabrúgv«, og tí varð vatnið dálka í stóradammi, har fólk plagdu at taka vatn. Stóridammur var í Havnará undir vegnum, sum nú er millum Gamla Apotekið og tinghúsvøllin. Fenaður gjørdi eisini sítt til, at
sæst, at hann var ávirkaður av hugsanini um, at luktur hevði smittandi sjúku við sær. Markaði Havnará Plakatin við seiðahøvdunum var ikki tann fyrsta, sum Pløyen kunngjørdi í royndunum at bøta um reinførið [...] høvdu ábyrgd av børnum og tænastufólkum sínum. Í 1832 varð nýggj niðara brúgv gjørd tvørtur um Havnará, og hana vildi Pløyen verja. Hann kunngjørdi tí 14. september eina plakat nevnd »Placat ang. den
teymar leggur hann søgugongdina nøkur ár fram í tíðina, og hon byrjar við tí øgiligu ódnini, sum fær Havnará at bróta seg úr sínum leinkjum og senda alla óhumskuna, sum har hevur hópað seg upp, út yvir býin [...] er nógv lív, og tað sum eyðkennir bókina, er tann málsliga og myndaskapandi orkan, ið næstan sum Havnará sjálv spríkjur út millum reglurnar og brotini. Og innímillum er tað ófantaliga stuttligt og vakurt
kostar eisnini fitt av pengum. Somuleiðis skal eisini væl brúkast til kloakkir. Onki er sett av til Havnará. Men afturat teimum 15 milliónunum til íløgur, fær Tórshavnar Havn komandi ár sjey milliónir frá
kunnaði um hendingina. Onkur hevur onkuntíð hildið, at tað hevði verið hugfarsligt at tikið oman av Havnará og latið hana uppaftur og eisini lagt eitt fýramannafar í hana júst sum í gomlum døgum, men hví í
natúrligur dýrgripur. Stóð tað til onkran, so varð hon løgd undir asfalt. Í Havn sóu vit, at síðani Havnará varð liðug, hevur hon drigið lív og barnalátur til sín. Vit vilja eisini hava nattúrligu spæliplássini
síðan verður farið til gongu. Inni í býnum eru eisini fleiri náttúruøki fram við stóru áunum, Sandá, Havnará, Rættará og Hoydalsá. Jón leggur afturat, at tað somuleiðis ber til at verða verandi í miðbýnum og
