á skansan og kundi hann beinanvegin lukta tubbaksroyk inni í klivanum hjá Sáru Malenu. Yvirmaðurin spyr beinanvegin Jákup, um hann hevði givið henni loyvi til at roykja, sum var strangliga bannað. Jákup

til Havnar hálvan tíma áðrenn, so tað var ikki nógv tíð at umráða seg í. Tá blaðkvinnan á Sosialinum spyr Jákup, sum eigur bæði trolarar og flakavirki, um hann heldur at ferðafólkavinnan verður ein týðandi

bátahylin í Skálavík? Og um so er, nær kann roknast við, at neyðugu kanningarnar verða settar í verk? spyr Eyðun Viderø. Í viðmerkingunum, sigur Eyðun Viderø, at undir fíggjarkreppuni varð avrátt, at eingin

rørslutarnað. Og Finnur Helmsdal, spyr eisini, um landsstýrið hevur ætlanir um at stuðla nevndu verkætlan og hvussu landsstýrið ætlar at stuðla og nær. Og løgtingsmaðurin spyr, um einki verður gjørt, hvørjar

vita næstan ikki hvat teir skulu sig, og enda bara við at rópa. – Hví ger hann ikki hatta oftari? spyr annar. - Jóan Símun dribblar sum ein annar Lionel Messi fram við fimm spælarum hjá Silkeborg, og skorar

Jóan Símun Edmundsson, ið ikki vil koma nærri inn á orsøkirnar. - Tit nýtast ikki at vita alt, ha? Spyr Jóan Símun við einum lítlum brosi. ##med3## Jóan Símun Edmundsson spældi eitt stutt skifti í Viking

man sum Pinocchio ikki er gjørdur av eini mammu og einum pápa, hvat slag av menniskja er man so?, spyr Jóanes Nielsen. Er tað, at Pinocchio bleiv til menniskja, so "undrið" sum sipað verður til í heitinum

hjá sær, hann sigur frá átjan minuttum av holdsins kærleika inni á wc’num umborð á skipi í Nuuk, spyr um tað finst eitt loyniligt skjal, sum er undirskrivað av Gudi, ið gevur rætt at drepa irakar og mangt [...] druknaði, er sorgblíð. Arnbjørn misti ongantíð at síggja til álitið á Castro og Kuba, men høvundurin spyr, um man byggir land ”Við einvegis gøtum inni í høvdinum á fólki”. Somuleiðis verður tað í einum øðrum

landsstýrismenninir hava eina nógv verri eftirlønarskipan enn Edmund Joensen og øll hini í Løgtinginum, spyr Jóannes Eidesgaard. Sum vit sóu í Sosialinum um vikuskiftið, hevur tað skapt rættiliga øsing í føroysku

væl at selja politikkin ella er man ov yvrigur at virka ov nógv sum samgonga og ov lítið sum flokkur spyr Jóannes Eidesgaard. Og hann svarar: - Eg eri eitt sindur vónsvikin av kanningini, tí vit høvdu eitt