langommubørnum. Tíni mongu ár í barnaskúlanum á Sandi, og títt serliga blíða barnalyndi, eigur sína slóð í óteljandi barnahjørtum, sum altíð funnu rúm í barnaheimi okkara á Reynatúgvu. Hóast børnini tyrptust rundan [...] tilveran trilvar síni byrjandi fet, uttan teg, her á Reynatúgvu. Ikki tí mamma, tú livdi, og upplivdi, stórt sæð alt tað spennið, sum lívið bjóðar okkum her á fold. Borin í heim til smámannakor, við einum pápa [...] hjúklaði um, teljast á nógvum hondum. Títt serliga vinarlag við Maju og hennara hús, stendur sum ein varði og vegvísari, fyri okkum øll um hvussu inniligur og reinur vinskapur kann byggjast her á fold. Og eg veit

eis­ini aft­ur á tíðir, har vit sum børn veiddu seið við tráðu inni á keiini. Heim við fong­in­u­m, so skuldi skrædl­ast og ger­ast til, og antin stóðu seiða­frikadellu ella seiða­knett­ir á borðinum sama [...] um mína kæru móður, Hanna Just­inus­­sen, Leirvík. Mamma var dóttur Kol­bjørmu og Jens Clementsen á Sandi. Har sleit hon sínar barnaskógvar. Var næstelst av fimm systkjum. Var sjálv tvíburi, hin doyði beint [...] í Íslandi og gingu í hjúnalag 12. februar í 1950. Tey settu búgv úti á Egg, og búleikaðust har alt teirra lív, líka til mamma fór á Gilja­garð seinasta summ­ar. Tey vóru so sera góð við hana. Henni dámdi

verið blítt við teg. Tú vaks upp heima á Sandi, har tú vart yngst av 5 systkum. Tú giftist við pabba í 1970, og fingu tit 4 børn. Sum heilt ung genta rakti sorgin teg á fyrsta sinni, tá 19 ára gamli bróðir [...] seg, at tú og pabba høvdu meira styrkju enn nógv av okkum. Tað vórðu tit, sum góvu okkum trúnna upp á, at hetta nokk skuldi ganga. Hetta síðsta árið hevur verið hart, men vit høvdu nógvar góðar løtur saman [...] Og í februar, tá tú hevði føðingardag, vart tú so væl fyri. Tú hevði trúnna uppá, at tú fór at vinna á sjúkuni. Tú segði so ofta Tá eg verði frísk . Men størsta gleðin hjá tær var í januar, tá tað bleiv

Heilt ungur var hann stýrimaður á Polarfarinum við Gudda á Dalinum sum skipara, hann var stýrmaður og skipari á Atlantsfarinum í fleiri ár, serliga var hann skipari á Atlantsfarinum øll bardagaárini, [...] hann stýrimaður á Polarstjørnuni við Palla hjá Marionnu sum skipara, á Vesturvík við Vilhelm á Syðradali sum skipara og Viðoy við Richard hjá Jóan Jakku sum skipara. Tá Sámal var stýrimaður á Atlantsfarinum [...] Mortan gjørdist sjúkur og doyði. Tá tók Sámal við sum skipari á Urd. Hann var stýrimaður á gøtutrolaranum Trónda í Gøtu og stýrimaður og skipari á trolaranum Barmi, sum var heimahoyrandi í Klaksvík. Eg minnist

maður her á leiðum, seinni førdi hann »Pride«. Har vit best kenna Sommer, man vera sum skipara umborð á »Rituni«. Eg veit hann var dámligur maður, men dugdi at seta seg í respekt. Sommer sat á tingi fyri [...] við Bjørgu Hentze av Sandi og fingu tey børnini Idu, Jóa, Róhild og Sveinbjørn. Sommer valdi sjógvin sum lívsstarv, hann fór ungur til skips. Í »Ravn-Stóroy« var farið til Ísland á vertíð, jú Sommer visti [...] Seinni keyptu teir »Líraberg«, sum Petur Hans var skipari á. Jú Sommer var undangongumaður í síni heimbygd Skopun. Sommer og Bjørga fluttu út á Argir saman við børnunum at búgva mitt í 70unum, tá fór Sommer

Petur hevur havt sín stóra leiklut á hesum pallum, og eru vit serstakliga takksom fyri at hava kent Petur sum okkara kæra skúlafelaga og vin. Petur legði doyðin á, at bera hesar tríggjar pallarnar við [...] høvdu teir ein ovurstóran týdning fyri, at vit hava ment okkum til tey, vit eru í dag. Vit verða uppald á trimum pallum. Ein uppaling fer fram heima. Har fekk Petur nógv gott. Pápin er fródligur maður, og mamman [...] lætta um hjá foreldrunum. Saman við Beintu fekk Petur fitta sonin Bóga, sum hann elskaði yvir alt her á jørð. Hann kendi seg heilan saman við Boga. Onnur uppalingin fer fram millum floksfelagar. Petur var

Petur hevur havt sín stóra leiklut á hesum pallum, og eru vit serstakliga takksom fyri at hava kent Petur sum okkara kæra skúlafelaga og vin. Petur legði doyðin á, at bera hesar tríggjar pallarnar við [...] høvdu teir ein ovurstóran týdning fyri, at vit hava ment okkum til tey, vit eru í dag. Vit verða uppald á trimum pallum. Ein uppaling fer fram heima. Har fekk Petur nógv gott. Pápin er fródligur maður, og mamman [...] lætta um hjá foreldrunum. Saman við Beintu fekk Petur fitta sonin Bóga, sum hann elskaði yvir alt her á jørð. Hann kendi seg heilan saman við Boga. Onnur uppalingin fer fram millum floksfelagar. Petur var

og veitrar til sín. Tann, sum fremmandur her niðri var. Á tú lívsæla land! Aldri rennur eitt tár, aldri hoyrist ein gremja í tær! og við songi á munni í endaleys ár skulu Harran vit tilbiðja har. [...] Tað kom óvart á okkum, tá vit fingu boðini um, at tú mín kæra systir var deyð. Væl vistu vit, at tú var sjúk, men tú hevði fingið tað eitt sindur betur, so vit høvdu ikki væntað at tú fór so skjótt. Saknurin [...] vakurt. Tú bæði seymaði og bant uppá børnini, líka til tað síðsta. Eitt tíðarskeið arbeiddi tú eisini á hotellinum. Nei góða Karolina, títt arbeiði liggur ikki eftir, og so elskaði tú blómur og náttúruna

Andreasen, sáli, ættaður av Sandi og Hjallgrímur mest sum kappaðust at taka til orðafelli á teirra felags máli. Elli kann bara lagnan forða, og árini vóru nú komin at seta sín dám á dagliga dagin hjá Juttu [...] Hjúnini, Hjallgrim og Jutta, búðu tá í Haldarsvík, og hevði Hjallgrimur eftirlit við vegagerðini har á leið. Hjallgrimur setti eftir seg tveir sjónligar varðar – tvær sera snøggar brýr – onnur har norðuri [...] sløttu – alt talmerkt, so tað lættliga kundi setast saman aftur. Forskallingin var eftir nýtslu løgd á goymslu norðuri við áðir; men so hendi tað, at onkur var biðin at rudda húsið, og av misskiljing varð

kirkjuklokkan á Argjum sló tíggju týsmorgunin 13. mai 2003, andaðist Gullbrand Simonsen av Sandi á Landsjúkrahúsinum eftir svára sjúkralegu. Gullbrand varð føddur 29. februar 1928 á Sandi, og var sostatt [...] gekk nógv upp í tað, sum hendi á Sandi, serliga í Støðni. Minnist, tá vit búðu niðri og telefonprátið fall á tíðindi av Sandi: altíð vóru útróðurin og líkindini fyrst á skránni. Gullbrand og mamma fingu [...] ið hann hevur lært meg, er mær mangan komið til góðar á lívsleiðini. Eftir at Gullbrand legðist uppi, var hann m.a. við í havnabygginini á Sandi í sjeytiárunum, var landformaður í Støðni og smíðaði saman