Maria og Johann Samuelsen. Johann (Suðuroyar Johann, sum hann eisini varð nevndur), var ættaður úr Hvalba og Maria var úr Útistovu. Johann var ein dugnaligur smiðjur, og Maria ein sera kløkk og vitug kvinna
sum tit gingu uppí. Tykkara felags ítriv var at fjálga um heimið, fyrst í Klakksvík og síðani í Hvalba. Á Kráargøtu var tann vakrasti urtagarðurin – eitt lithav av blómum, rósutrøum og smølum gøtum
var av, fjørðurin rógvin. Johannes ella bara, Næs, sum hann eisini varð róptur, var føddur á Nesi í Hvalba, elstur av 9 systkjum, og gekk hann undan á so nógvum økjum, væl útborðin, sum hann var. Eg minnist
Tá ið eg seti meg niður at skriva nøkur orð um mín góða vin og bróðir í Harranum, sum nú er komin heim í teir ævigu bústaðir hjá Gudi, leita tankarnir aftur til farnar dagar. Vit komu at kennast vest
langommu við Gjógv. Øll blivu tey yvir 90 ára gomul . Gigomman á Tvøroyri og langomman og langabbin í Hvalba blivu øll 79 ára gomul. Nú eru mong ár síðan tey doyðu. Eg minnist ikki so nógv til teirra, men tey
eginleikar hevði Saloma eisini. Saloma hevði annars 2 onnur systkin búgvandi her suðri. Ninna sum búði í Hvalba og Eiler sum eisini var gubbi at mær, búði eisini í Vági. Gjøgnum hennara lívsleið, hevði Saloma
Sporini vóru tald, og gekk hann tey síðstu, har hann kendi hvønn stein og hvørja túgvu. Sigvald hevði stóran alsk til náttúruna, og var hann seyðamaður í fleiri ár í Heiðinum, og rakstrarmaður Uttan K
f. 21. nov 1926 d. 20. mar 2007 Tað kom sum eitt smeitur fyri okkum øll, tá vit fingu tey sváru boð, um at tú vart farin frá okkum. Vit høvdu øll vónað, at tú megnaði at uppliva konfirmatiónina hjá Ol
20. september 1951. Hann var sonur Onnu Sofíu f. Djurhuus úr Sumba og Dánjal Jákup Berg úr Nesi í Hvalba. Óli vaks upp í Nesi. Har gekk hann eisini í skúla fyrstu árini av síni skúlatíð og í 6. og 7. flokk
systkjum, til íslands, har pápi hansara sigldi við íslendskum skipum. Elis var sonur Drikku, ættað úr Hvalba. Og pápin Jóan Hendrik Poulsen, nevndir ”Enni”, úr Skopun. Í Reykjavík komu okkara vegir aftur at
