varð á hana við ljóskastarum í myrkri. Eg kundi síggja andlitið á Kristusi upp til 110 fjórðingar til havs. Tann blindi ferðamaðurin. ##med2## Tað er ikki ókent, at fólk sníkja seg umborð á eitt skip fyri [...] America hjá Nordana Line, sum John var við. 2. John kundi síggja Jesus meira enn 100 fjórðingar til havs. 3 Blindi ferðamaðurin kom umborð í Halifax 4. Blindi ferðamaðurin ætlaði at sleppa til Piræus við
give Frihed, man vil give det den Frihed, som Færingerne og Færøernes Lagting ønske, at det skal have.« Eisini heldur hann, at tað er gott at liva í Føroyum. Hetta sást í økingini av fólkatalinum, sum
bara gott at bera manninum. Men “ensomt Liv i Klaksvig, hvor der højst er 2-3 familier, som han kan have nogen tilfredsstillelse at omgås, folks irriterende urimelige fordringer til lægen, farlige rejser
Plader og gik ind i sit Værelse med dem. Havde han blot givet sig Stunder til at prøve Dem, vilde han have undgaaet Ulykken. Skiftið Tann 5. juni sama ár var skiftifundur eftir Johannes. Mostir hansara Olevine
lige til de blev voksne, som kunde disse have været deres egne. Skønt ikke eksamineret Jordemoder fungerede hun med stor Dygtighed som Manden endog efter at have fyldt 70 Aar, lige som hun har været og
strik, hann hevði í vár. Men kortini hevur hann svomið 67 km, síðan oktober, so hann er komin væl til havs!. Kona og børn Eg giftist 23. desember 1945 við Helenu Nielsen, ættað úr Kvívík. Hon var systir Marin
eftir kríggið, sum fór aftur úr flotanum. Teir søgdu, at nógvir trolarar løgdu seg, men hetta gjørdi Havborgin mær vitandi bert eina ferð. Men hetta var sera óbehagiligt. Man tók trolið inn, fekk ein sjógv
Síðan til Neapel og Genova í Italien. So til Barcelona í Spanien. Vit komu veruliga runt alt Miðalhavið, til vit komu aftur til Gibraltar. Vit løgdu at í Lissabon, Biscaya, Brest, sigldu gjøgnum K
det er i graven! Omstraal mig, saa jeg glemmer den, salv øjet paa din syge ven, saa jeg kan de Guds-haven! vinarliga Jústinus Leivsson Eidesgaard
beint áðrenn jólaaftan,. Manningin skuldi ikki fáa ta gleðina at sleppa í jólaveitslu. Hann legði til havs í ódnarveðri. Tað endaði við, at hann rendi á eitt sker og mátti koma inn aftur. So manningin slapp [...] Hans søn var en af dem, der var gået i redningsbåden, som aldrig blev fundet. ”Jeg ville så gerne have været i min søns sted”, sagde han, ”for han havde kone og børn at forsørge og leve for, mens jeg sådan