har tað er nakað av rópan og sjóði í. Tróndur var ikki tann, sum setti seg sjálvan á fremsta bonk at rópa, nei, hann var sera friðarligur. Onkuntíð kundi tað koma fyri, at okkurt var gloymt, men tá hevði

vóru hjartans fegnir. Serliga tá havt verður í huga, at heildaravrikið hjá KÍ yvirhøvur einki var at rópa hurrá fyri, tá ið havt verður í huga, at tað var toppur ímóti botni. ? Leikliga avrikið kunnu vit

øll: tó lága lon fúnar og vegliga høll, fram fagurt Guds ríki skal trína. Ta tíð, ið hann livdi, vit rópa barokk, tá skreytskrýdd ? sum vøkstur, ið fer upp í slokk ? bæði bønhús og dómkirkjur vóru, tá málmmikil

politicians autobiography would be honest?, spyr Tórður Tøgn millum næmingarnar eina løta, men so rópa øll í ein munn: ? No?! ? But, why is he not reliable, vil Tórður vita. ? Because he is a politician

hevur sagt við sínar leikarar veit blaðmaðurin ikki, men eftir hetta hoyrdi tú ofta Kyndilsleikarar rópa millum sín, at vit koyra eitt langt álop. Lagt var við øðrum orðum meira varliga fyri. Kanska var

fyri miðøkið, frøddust um hetta stig, tí vit síggja, hvønn veg tað gongur. Onkur í hesum landinum má rópa varskó. Tað kann ikki verða rætt, at alt tað unga fólkið í Føroyum skal savnast rundan um alt tað

Russland. Tað, sum eyðkendi støðutakanina bæði hjá honum og Sámali Petur í Grund, var tað, sum vit kunnu rópa “moralsins primat”, hetta at moralur hevur yvirvág yvir mammon , t.e. vinnuligum og peningaligum

okkum í dag ikki bara minnast fortíðina – lat okkum brúka 1. mai sum ein møguleika at standa saman, rópa hart og siga: Vit vilja hava eitt samfelag, sum er grundað á felagsskap, ikki vinning. Eitt samfelag

næstan alt við dómararnar, bæði hjá spælarunum, venjarunum og áskoðarunum. Øll hava so lætt við at rópa eftir dómarunum, men um tú spyrt, um tey sjálvi hava hug at døma, svara tey nei. Lotte heldur tað [...] ikki rigga í Føroyum. Vit mugu fáa fatur á dómarunum, dómaraborðunum og áskoðarunum, sum standa og rópa »nei«, men sum ikki hava rætt, tí teir ikki hava lært reglurnar. Tað hava eisini verið trupulleikar [...] men at tað ofta er ein keðiligur tóni á vøllinum við tað, at dómarar, spælarar og venjarar standa og rópa í holið á hvørjumøðrum. Og hon avdúkar eisini, at tað er komið fyri, at í øllum førum liðið hjá teimum

tann stóra víddin her suðuri takt av tí frumskógi, sum rómverjar róptu silva nigra, og sum týskarar rópa Schwarzwald. Seinni settu fólk búgv inni í skóginum, bygdu gøtur og vegir og ruddaðu trø burtur, so [...] skógin. Um tað fyrra brúkar heimspekingurin tað vakra týska orðið Lichtung, sum vit á føroyskum kunnu rópa “beri” ella “skóggrøni”. Hann hugsar her um hesi víðilsini, tú kanst ganga teg fram á í einum skógi