arbeiðið. Eg veit ikki um hon átti nakra aðra. Gud elskar ein glaðan gevara. Sui hevur ikki liðið nakra neyð og er glað fyri at vera við í arbeiðinum bæði á ein og annan hátt. Víst er Sui ein merkisverd kvinna
aftur við teimum fullum av reinum og góðum vatni. Fólkið her í Konso var nú av álvara farið at líða neyð av svongd. Tær tvær seinastu regntíðirnar vóru alt ov stuttar, so tað gjørdist hallár. Nú var hjálp
líkar fáar hann fann, Anna, konan, sum skapt var til hann. Fimm børn fingu tey. Hjá teimum var ongin neyð. Tí at heimið var alt, tá ið mest um tað galt, blíðskap settu tey hátt mangur datt innum gátt har
tí prestar og prædikumenn vitja so tíðum, og restini tekur lærarin sær av, »so mundi nøkur sál hava neyð har á staðnum?«. Og stressaðir ferðamenn, sum vitja, meina, at her má reinleikin búgva. Síðani vísir
væl. Maurentius var skipari á eini galeasu, hann gjørdi ein fantastiskan innsats at hjálpa fólki í neyð, eisini jødum. Maurentius var føddur 1899 við Ljósá. Hann var til skips sum vanligt var tá. Men í
Rohan eru angulsaksisk. Tá ið Boromir í øðrum parti av Ringanna Harra, álopin av fjallatussum, í síni neyð blæsir í lúður, nærkast vit søgu og ímyndum, sum vit kenna frá Ámunds Rímu og Runsivalsstríði, og
s. At familjur, eg kendi, mistu sítt heim. At familja, vinfólk og grannar rýmdu av landinum av neyð. Vit skylda okkum sjálvum og komandi ættarliðum, at vit gera okkara, so hetta ikki endurtekur seg
fløsku, og eg greiddi frá, hvussu teir skuldu taka sær av dreingjunum. Hetta var í besta fall ein neyðloysn. Tey dugdu heldur ikki hetta við reinføri. Fløskurnar liggja og sløðast á moldgólvinum. Hetta
myrkrinum. Tó skiltist skjótt, at her ruggaði ikki rætt, og menn vórðu vaktir. Tá hoyrdust eisini neyðarróp. Teir fingu tó ikki sett bát út í Múla og ringdu inn í Sund at biðja teir fara at hjálpa. Tó
tápuliga orðagos leiftrar nú úr vestri og nærkast londum í Europa. Her átti tó ikki at verið nøkur neyð. Tí vit onnur vita og hava altíð vitað, at fyri mongum árum síðani – longu í fyrru helvt av nítjandu
