Byzantin til Italiu Fara vit ein túr aftur til 1400 talið, tá modernað vísindi og humanisman komu undan kavi, vóru tað menn, ið vóru flýddir úr Byzantinska ríkinum, tá tað fall í 1453. Hesir komu at búseta seg

er ógvuliga nógv øðrvísi enn her. Har er ógvuliga strangt og har eru reglur fyri alt. Hóast tað er kavi og kuldi, kunnu børnini ikki ganga í heitum jakka og vøttum, tí tað er bara loyvt ávísar dagar. Tí

har norðuri var rættuliga oyðin og kavaklødd, - hóast tað eisini vóru pettir av landinum, har ongin kavi var. Áirnar vóru næstan óendaliga langar at síggja, har tær buktaðu seg fram ímillum fjøllini á veg

Men sum ofta er, so førir ein søga eina aðra við sær. Her kom dagbókin hjá Egili, son Sofus undan kavi. Egil umboðaði í sær sjálvum eina syrgiliga lagnu. Fyrst fer mamman frá honum, síðan beinir pápin [...] varð tá, at dagbókin kundi geva grundarlag fyri tveim­um Miðvikum, men framvegis kom tilfar undan kavi, og tískil kom henda røðin uppá seks partar. Her verða lýstar nakrar áhuga­­verdar lagnur. Talan er

avstað 3. mai. Eg minnist tað av tí, at tá var lembingin byrjað. Hetta var krosmessudagur, og tað var kavi nokk so langt oman í hagan. Eg hevði eina ær, sum var væntað at lemba tann dagin. Eg fór so niðan

var, og reiðskapurin var á dekk­inum. Vit plagdu at nýta slík høvi at spleysa grunnleggir. Tað var kavi og frost. Av einum mistaki hjá einum øðrum manni, fekk eg ein enda um høvdið. Tá eg so dánt kom fyri

tí hansara tekn­ingar vóru ikki at finna. Tí hevði hann valt at tiga. Men nú vóru tær komnar undan kavi. At hetta nú kom fram sjálvsagt sera væl við hjá honum, og hann var errin av tí. Nú var hann loystur

tí hansara tekn­ingar vóru ikki at finna. Tí hevði hann valt at tiga. Men nú vóru tær komnar undan kavi. At hetta nú kom fram sjálvsagt sera væl við hjá honum, og hann var errin av tí. Nú var hann loystur

nakað gamaldags. Til dømis er søgurnar ofta skipaðar kring gomul brøv ella testamenti, sum koma undan kavi, eins og frásøgurøddin tíðum ger viðmerkingar til tað, sum persónarnir havast at. - Mær dámar væl

hjá Sofusi. Tá ið eg fór av í Syðrugøtu, vísti Sofus mær húsini, har eg skuldi fara. Tað var nógvur kavi. Eg minnist, at eg sá sátur hjá Líggjas bónda vera fullkomiliga undirkavaðar. Tað hevði ikki verið