vera nakað annað, nakað ræðuliga nógv verri, tað snúgi seg um í Getsemane. Og tað sigur teksturin okk­um víðari: Lat hesa skál fara um meg! Hvat meinast við hetta? Hvørja skál? Hugsa tær alla óreinsku [...] ræðuligan ótta og ræðslu, sum førir við sær, at sveitti Jesu er sum blóðsdropar. Hann var satt menniskja, okk­um líkur á hvønn hátt. Hjarta hansara var fult av varma, hann kundi gráta við teimum grátandi, og hann

veit minst og síðst. Eksistensiella kreppan kennist serliga, tá okkara Tannáringur so ella so velur okk­ um foreldur frá. Tað ber ikki til at spáa um, nær tað hendir; einu løtuna er hann eitt lítið klemmut

renna aftaná teim­um. Tað kennist strevið. Fyrstu løtuna eftir hvíldina var tað eitt sindur betri hjá okk­um. Men so tóku teir yvir aftur, og tá ið teir høvdu økt um leiðsluna, so var einki at gera, hóast

lista­fram­sýni­ng­ina, sum verður týsdagin, hós­dagin, fríggjadagin 18-21 og sunnudagin frá 17-21. Okk­urt lekkurt fæst at eta og drekka ímeðan tit njóta máln­ing­ar og umhvørvið sum heild, sigur hann.

hava nýtt møgu­leikan at uppliva søguna, frá tey fyrstu fólkini komu til Før­oya og nærum fram til okk­ara tíð. Tey, sum vitja Søgu­savnið, hava higartil havt møguleika at velja í­mill­um føroyskt, danskt

var jú hollend­skur borgari, so eg fór tann vegin. So vísi eg passið, og passeftirlitsmaðurin sigur okk­­urt á hollendskum. Eg svari aftur, at eg dugi ikki hollendskt. Um eg ikki var hollendsk? Jú, men tað

Býlingurin á Reyni var tá miðdepilin í Havn og uddi í børnum og lívi, og babba dugdi so sera væl at greiða okk­um børnum frá um barna­árini og uppvøksturin á Reyni og visti mangar góðar og áhugaverdar søgur at

nøgdur við sigurin, sum at enda varð triva­ligur: – Teir vóru ágangandi og treiskir alla tíðina. Hjá okk­um ráddi um at vísa, hvør dugur er í okkum. Vit eru framvegis vónbrotnir av, at tað ikki eydnaðist

tveir synir, beiggi mín æt Poul og var 2½ ár eldri enn eg. Foreldrini skuldu nú til Hvítanesar við okk­um. Men tá heldur omma mín fyri: »Eg skal hava tann yngra drongin eftir hjá mær.« So varð, sum hon

ljós á hesa avbjóðing hjá avvarðandi myndugleikum at varveita eitt sunt og gott menningarumhvørvi til okk­ara børn og borgarar annars. Tí okkara limir vilja tryggja sínum kundum eina góða tænastu.