Ætlar tú tær at fara ein túr gjøgnum Eysturoyartunnilin í morgin? - Tað er so heilt vist, at eg fari. Eg havi fylgt við hesi verkætlan frá fyrsta degi, og tá vit nú so endiliga sleppa at koyra gjøgnum [...] kemur at geva okkum. Kann tað hugsast, at tú fert at brúka Eysturoyartunnilin sum farleið? - Ja, eg fari heilt víst at brúka hesa farleiðina, sigur Magnus Rasmussen, løgtingsmaður.

heiðurslønir, ið innstillingarnevndin hevði heimild at innstilla til. Eg fylgi ivæl við í starvi mínum, og fari vónandi ongantíð at lata meg freista til at lata fólk, í nevndum ella ikki, lokka meg at taka avgerðir

og opportunistiskt, at tað hoyrir ongastaðni heima.Við hesi hissini – men tiltrongdu - viðmerking fari eg enn einferð at undirstrikað, at “tingfólk úti um landið og í Suðurstreymi, eiga at hava somu kor”

samfelagið ella onnur. Hetta er okkara ábyrgd, segði ein luttakari á fundinum. Eta og drekka rætt - Eg fari nú at geva tykkum átta góð ráð til heilsugóðan kost. Eitt tað týdningarmesta er at eta rættan kost

býarrúminum í høvuðsstaðnum. Nógv virksemi skal gerast í umhvørvinum runt trappuna, og tað verður fari í holt við nú. - Menn eru farin til arbeiðis at gera brekkuna niðan á Bryggjubakka lidna nú, soleiðis

er samanhangur millum hesar báðar tatoveringar. - Fert tú at fáa tær fleiri tatoveringar? - Ja, tað fari eg. - Nú hevur tú ikki nógv pláss eftir á armunum, hvar skal tann næsta so sita? - Tað veit eg ikki

ein dýrgripur fyri føroyska samfelagið og fer óivað at verða brúkt í øldir. Vegna landsstýrismannin fari eg tí at takka tær fyri títt stóra íkast at granska, skráseta og miðla margfeldið í føroysku náttúruni

Símun er væl ikki øðrvísi enn aðrir listamenn. Teir liva ikki av máling eina: - Nú fari eg at fáa mær ein bita, og síðani fari eg til stikksagina, sigur Símun Poulsen. [...] báðar stevnudagarnar í fleiri tímar. - Eg vóni, at nógv fólk koma her, sigur hann og brosar. - Nú fari eg til stikksagina Verkstaðið á Brekku í Klaksvík er listarliga heimstaðið hjá Símuni Poulsen. Henda

fyrstuni var eg í tinginum hvørja ferð, og har lærdi eg málið, men nú hyggi eg at dagsskránni, áðrenn eg fari í tingið. Tað er ofta áhugavert at vera eygleiðari, men tá bløðini og fjølmiðalrnir eru til staðar

lívinum, sigur hon. - Tey flestu kenna til at hava sorg, ótta, stúran og annað at stríðast við. Eg fari ikki at rocka eina heila fjøld av áhoyrarum, men eg vóni at fólk fara kensluliga at lata upp fyri