orð) fær hon tey sælu boð, at “maður tygara, okkara kæri og kompetenti kollega, er ikki í nøkrum vanda; hann hevur ikki skorið seg, hann er ikki farin at  skera torv ella skera á háls, ei heldur er hann

útsininghorninum av Filipsoyggjunum. Málið, eg arbeiði við, er eitt av teimum mongu í heiminum, sum er í vanda at fara í gloymibókina. At vera føroyingur ger slíkt arbeiði serstakliga áhugavert. Vit kenna jú frá

men tað tókt­ist eins og B36-verjan hvørja­ferð megnaði at verja fyri tí, sum var ávegis at gerast vanda­mikið. Mál rapaðu inn Fyrsta málið kom loksins tá ið eitt gott korter restaði í vanligu leiktíðini

mál, samstundis sum KÍF bert fekk tað eina, og hesa leiðsluna lótu vestmenningarnir ongantíð koma í vanda. Og eftir steðgin var gongdin at kalla tann sama. VÍF útbygdi alla tíðina leiðsluna, og at sigurin

gjørdist fótbóltsspælari. Sum smádrongur breyt hann lærleggin, og tá var fótbóltsspælið í veruligum vanda. Men hann kom seg væl eftir álvarasama beinbrotið. Tá hann gekk gipsaður, vandi pápin íðin vinstra

Fleiri miðlarnir verða, meiri verður málið ávirkað, og størri verður ábyrgdin hjá hvørjum einstøkum at vanda sær um málið, sigur Jógvan í Lon Jacobsen at enda.

halda fast við sína avgerð um at senda skipararnar til hús, og soleiðis at seta teirra rættartrygd í vanda. Hesa ósakligu og løgfrøðiligu ógrundaðu støðu heldur stjórin, stuðlaður av Fíggjarmálaráðnum fast

sjálvsagt at tryggja, at tey sum eru á skýggjanum ella sum skriva útvarpstíðindi og onnur tíðindi, vanda sær um málið og nýta gott føroyskt mál. Hetta er eitt sjálvsagt krav til ein almennan miðil, sum øll [...] rindar til, eitt nú útgerð og sendinet. Men tað eru ikki bert teir almennu miðlarnir, ið eiga at vanda sær um málið. Vit, teir privatu miðlarnir, hava eina sjálvsagda skyldu at gera tað sama, hóast eingin

eta grind, ið er hildin til í Sandagerði ella at fara á seiðaberg í Havn. Jákup Mørkøre sær ongan vanda. Hann metir, at í hesum málinum er einki, ið kann gerast ein trupulleiki fyri fisk ella hval, og minnir

leirvíkingin at ivast. - Eg plagi at siga við damuna, at hvønn dag eg súkkli til arbeiðis, eri eg í vanda fyri at doyggja í ferðsluni. Hesin túrurin hevur vandar við sær, men her ber til at fyrireika seg