sirmi. Anker Mortensen hevur málað nakrar smáar myndir, sum minna okkum á, at tað kanska er hann, sum mest av øllum tekur við listarliga arvinum eftir slóðbrótaran Ingálv av Reyni. Eitt nú minna hesar smáu [...] Tá eg hoyrdi, hvørjir ársins gestaframsýnarar vóru, helt eg at byrja við ikki, teir tóktust sum tað mest upplagda valið. Skal Heystframsýningin sýna fram tað allarbesta vit eiga, átti eitt nú Tóroddur Poulsen [...] hesin listafólkabólkurin staðfest seg sjálvan og framsýning sína sum sjálvsagdan veitara av ársins mest áhugaverdu listauppliving her á landi. Eins og hini árini er komin út ein bóklingur, ið fæst til keyps

auluni í Vestmanna Skúla. Kvøldsetan ber heitið eftir einum av okkara kendastu yrkjarum, kanska tí mest fólkakæra av teimum øllum, nevnliga Hans Andrias Djurhuus Tað verða vár- og summarsangir, fosturl

»Klokkan« av Joseph Haydn Verkið varð frumframført í Haymarket-Theatre í London 4. mai í 1794 og er ein av mest avhildnu av symfoniuunum hjá Haydn. Hon byrjar við einum seinførum inngangi, men tað er tað meira

yndisliga lagi sínum til tekstin hjá Símuni av Skarði gjørdi ?Vár við lýggjum vindi? til ein tann mest elskaða av vársangum okkara. Langt er í tíð millum Waagstein og Palla Hansen, men ikki í tí romantiska

og Ungdómskórið í Vágum, undirvísir hon í sangi í Musikkskúlanum í Vágum og í Havn. Á skránni eru mest vársangir og lættir og skemtiligir sangir úr Føroyum og hinum norðurlondunum umframt sangir av bretskum

bert einum sólskinsdegi síggja út sum eitt avbera vakurt blómutyssi. Í Føroyum upplivi eg stórsæð mest sum bert tvær árstíðir – ta ljósu og tí myrku, sigur Monica. Páskaharan Monica Stauss Joensen og vit

leiklutir var í verjupartinum, og tí vágaðu teir sær sjáldan nakað serligt niðaneftir. Hetta gav HB mest sum fullkomna spæliyvirvág, og møguleikar spurdust eisini burturúr. Tað skuldi tó ein av teimum eftir

Kisilalgurnar grógva skjótt, tá umstøðurnar eru til vildar og eru tann bólkurin av plantuæti, sum er mest vanligur á Landgrunninum. Tá gróðurin byrjar, fær djóraætið føði og fer av álvara at gýta. Smátt djóraæti

hjá landi og kommunum væntandi verður táttaður nakað fyri at minka um hall og tað, at peningastovnar mest sannlíkt verða varnir við at vaksa um útlánini. Mánadagin fáa vit so at síggja, hvussu útlitini eru

framsýningini, sum tann fyrsti nakrantíð. Fjølbroytt framsýning Framsýningin í ár er helst ein tann mest fjølbroytta nakrantíð. Nógv ung føroysk listarfólk eru á veg fram, og saman við hesum ungu fólkunum