hevur tú lagt merki til, at dúgvur hava so lítið høvd. Heldur tú, at tær munnu hava nakran heila? – Nei, tær hava veingir. – Heldur tú, at tað er betur at hava veingir enn heila? – Tað besta má vera at hava

ikki tveir politikarar í Føroyum, sum eru samdir longur enn tvær vikur. Hvat er so at seta í staðin? Nei, ikki kaos. Kaos er júst tað, sum vit hava. Eg havi skrivað tað fyrr, í fjør einaferð. Yvirskriftin [...] endurtaka tað her. Vit eiga at biðja ST, ella fáa Danmark okkara vegna at biðja ST tilnevna trý fólk, nei, tríggjar kvinnur, væl útbúnar og gløggar og reiðiligar kvinnur, sum hava orku til annað enn børn og

skuldi fáa átta ár afturat í embætinum. Men tað vildi fólkið ikki. 55 prosent av veljarunum søgdu nei, og á forsetavalinum í 1989 vann kristiligi demokraturin Patricio Aylwin. Men Pinochet var ikki tann

at fleiri eisini halda tað, men hetta er altso bara eitt ólønt frítíðararbeiði, sum so nógv annað. Nei, her er eing­in forsetaløn, annað enn gleðin um tað, sum lukkast og gongur væl. Sum forfedrarnir Petur

á arbeiðsplássunum. - Tað er ikki altíð av tí góða, at ein leiðari ikki longur kann svara ja ella nei, men bara kann siga kanska, vísir Lone Schiller Andersen á. Ein leiðari hevur eina ávísa makt yvir

hevur verið munandi størri. Men merkir tað so, at Stjørnan framyvir bert verður fyri annað kynið? - Nei. Tað er so á ongan hátt meiningin. Tað liggur eisini í kortunum, at vit í umskipanini av ognarviðu

vís í, at Dánjal Petur Hansen er deyður, segði varapolikommiserurin, at tað eru tey ikki vís í. - Nei, vit kunnu ikki siga við vissu, at Piddi er deyður, segði Jón Klein Olsen við útvarpið hjá Kringvarpinum

fyribils. Og tá ið stjórin hevur brúkt orðið "fyribils", spyrja vit, um hetta annars er uppá tal. - Nei, tað veit eg ikki, sigur stjórin og reiðarin og leggur aftrat, at hann veit ikki, um hetta blívur til

verður aktuelt fyribils. Spurdur beinleiðis, um nakað blað kemur út í dag, svarar Árni Gregersen: - Nei. Vit arbeiddu við at fáa Dimmu út aftur, men tað verður ikki í dag. Dimmalætting skal í Skiftirættin

um eina brúgv við mínum stuðli, sum kemur at forkoma øllum fram­tíðar møguleikum á Skála­fjørðinum. Nei vit eiga nú at standa saman um tann lagda leistin.