veljarafundi var til løgtingsvalið í 1978. Tá var eg einans 11 ára gamal, og sera áhugaður í tí sum hendi á fundinum. Miðskeiðis í áttatiárunum var eg við til at stovna eitt lokalfelag hjá Ungmannafelagnum

sera kløkkan av, at Signar á Brúnni ikki endaði á listanum. ? Eg havi onga forkláring upp á, hvat hendi á fundinum, sigur Tórbjørn Jacobsen. Hann vísir til, at alt gekk rætt fyri seg: ? Har vóru nógv fólk

Kaldbak setti fyri at leggja saman, nevniliga at fáa vegasamband, sigur Heðin Mortensen. Men tað hendi eisini nógv á øðrum økjum. Ljós kom á niðara vøll í Gundadali, ovari vøllur kom, sum seinni eisini

tá eg hugsi nærri um tað. KT-stjórin greiðir víðari frá, at hann mangan fær uppgávur latnar uppí hendi, ið við fyrsta eygnabrá kunnu tykjast fullkomiliga ómøguligar at loysa, men tá ræður um at hava tunguna

var ov lítil til at vera illkynjaður, sigur Ruth á Plógv, sum síðani skifti til annan lækna. Og tá hendi nakað. - Síðstu ferð eg fór til lækna, ringdi læknin til Havnar og fortaldi um bæði móðurmerkið og

hendingini var tað nakað líknandi, sum tað stendur í Orminum Langa: »Hetta frætt­ist víða um land«. Tað hendi jólanátt, og annan dag sigldu vit til Grimsby at selja. Heima við Gjógv dansaðu børn og vaksin um

tí, at ongin tordi at tosa um tað. Hinvegin hevur hon sjálv gjørt sær nógvar tankar um, hvat tað hendi, hvussu tað hevur ávirkað hana. Í dag er hon at kalla leys av skuldarkenslu og er ikki longur tyngd [...] eftir ógvuligan harðskap –tað var ofta dagin eftir- kom pápi mín ofta til mín og segði, at tað, sum hendi í gjár, var ikki sum tú heldur, tí her er alt í lagi og pápi elskar tykkum øll. - Sum oftast segði [...] vóru ikki sum onnur, men eg segði onki, tí eg skammaðist. Hon sigur, at fyrstu ferð, harðskapurin hendi alment, hugsaði hon, at nú vitstu onnur tað so eisini. - Men ongin segði nakað. Hon sigur, at hon

skal venjast at byrja við, og vit máttu samskifta nógv. Men so við og við lærdi eg at kenna, hvat hendi við súkkluni, og hvat tey ætlaðu, og tað var skjótt, at vit fingu tað at rigga, sigur Uni, sum hevði

Kristina Strøm var bert níggju ára gomul tá pápi hennara, Martin Strøm, doyði. Hetta hendi stutt fyri jól í 2000, ein lítlan mánað aftaná, at Kristina hevði fylt níggju ár. Um kvøldið hevði familjan verið [...] eg fór inn í kamarið og sovnaði so aftur. Fataði tað ikki Av tí at Kristina var so ung, tá hetta hendi, so minnist hon ikki alt so týðiliga. Nógv er gloppið burturímillum, men enn er ymiskt, sum stendur [...] henni sovitablettir, tí hon kundi ikki sova. Kristina er púra rólig, meðan hon tosar um alt, sum hendi. Eyguni leita viðhvørt yvir á svørt/hvítu myndina av pápanum, sum stendur á skenkinum stutt frá. Hon

var so langt burtur, og alt var so tómt og óveruligt, at eg skrásetti ikki rættiliga, hvat veruliga hendi. Jørgen Niclasen sigur, at tað mesta hann minnist afur frá hesi løtuni í tinginum, er »óbehagilig