USA sera nær. Millum danska forsætisráðharran og amerikanska forsetan er politiskt og persónligt vinarlag. Danmark tekur sum einasta norðurland lut í hersetingini av Irak. Danmark og harvið ríkisfelagsskapurin

verður, at vertstjóðin, Grikkaland, ger nógv burtur úr at upplýsa um viðurkenning av tí einstaka og vinarlag tvørtur um mørk. Okkurt um 1300 menningartarnaði ítróttarfólk úr 48 lond taka lut í stóra festivalinum

hin sama, sum seinast. So er spurningurin bara, hvussu vit eru fyri, sigur HB-liðskiparin at enda. Vinarlag Og íslendsku miðlarnir tykjast ikki geva Rúna stórvegis hjálp í so máta. Einasta, sum er at finna

lukku á 60 ára føðingardegnum og mong góð ár framyvir við Harrans ríku signing við tøkk fyri gott vinarlag í hálvthundrað ár. Mikkjal á Bergi

ungum árum miðskeiðis í fimtiárunum, og árini í Keypmannahavn frá 1957 til 1964 varð knýtt eitt vinarlag okkara millum, sum kom at halda fram tá vit aftur hittust her í 1973. Hugur hansara stóð frá byrjan

og eitt nú avdúka teir gomul loyndarmál í gomlu borgini í bynum. Sum altíð snýr Hugo bókin seg um vinarlag. Fløkta lívið hjá forsømda Stefani skapar trupulleikar, ið Hugo ikki hevur vitað av fyrr, og dreingirnir [...] gera tín egna hunang, stóð í bókini, og tað taki eg undir við, sigur Rakel Helmsdal. Virðing og vinarlag Trúskapur, vinalag og virðing fyri øðrum menniskjum, ið eru øðrvísi, gongur aftur í bókunum um Hugo

hóast tað hómast eitt ljós í havsbrúnni við vón um at møtast aftur, tað vón hevði hann ið farin er. Vinarlag er ein dýrgripur og tí er tað við takksemi vit gleðast um tær løtur tit komu á gátt, og tá vit hittust

bókini frá fyrsta degi. Bókin, sum verður lyft av frálíka teknaranum Jeffrey Fulvimari, snýr seg um vinarlag millum gentur og um vandan við øvundsjúku. Bókin liggur fremst í bókahandlunum, og dømi um tað sæst

broyttari útgávu og við nýggjari permu, sum Philippe Carré hevur teknað. Bøkurnar um Hugo eru um vinarlag fyrst og fremst, men eisini um happing. Frá tí degi, at Elo Skjálm setur føturnar inn í flokkin [...] enda eru tað bara útskotini í býnum, Landastrokini, ið kunnu loysa knútarnar. Hetta er ein søga um vinarlag, og um at fólk ikki altíð eru tað, tey síggja út til at vera, og serliga ikki, hvat onnur halda

skuldi, ella okkurt, ið nívdi. Tú hevði umsorgan fyri øllum ? serliga teimum, ið ikki høvdu tað lætt. Vinarlag hevði nógv at siga fyri teg, og tað sást eisini aftur á tí stóra skaranum, ið fylgdi tær á tíni