sangarar trína á pallin hetta kvøldið. Birita Poulsen framførir “Je veux vivre” eftir Gounod, Mike Viderø syngur slagaran “Cry me a River”. Sangbólkurin Sway, ið er mannaður við Katrinu Olsen, Daniu Tausen

Joensen, Nora Bærentsen, Oddvá Nattestad, Tóri í Hoyvík, Karin Djurhuus, Jógvan Salomon Joensen, Mike Viderø og Eva Maria Bláhamar. Sýningar verða bert hesa vikuna aftrat. Atgongumerki fáast á atgongumerki

Joensen vísir á, at tað í 2000 komu fleiri nýggjar útgávur, men allar við somu umseting, henni hjá Viderø-Dahl. Tá kom á fyrsta sinni hendan Bíblia við stórari skrift, við elektroniskari útgávu og við eini

Adventistaskúlanum í fleiri ár. Sigmar er giftur við Emmu f, Viderø, úr Havn, dóttir Birgitte f. Joensen, vanliga nevnd Birtha, og Niels Johannes Viderø, bæði av Viðareiði og búsettust í Havn. Sigmar og Emma

Mohr, at siga sína søgu og hugleiða um, hvussu ein kann liva “lívið” við kynsligum ágangi. Hilda Viderø verður eisini við til tiltakið, og tíð verður sett av at seta spurningar um evnið og at kjakast.

Davidsen Hans Jákup Andreasen Magnus Sivertsen Oddur Højgaard Joan Ejdesgaard Thomsen Steingrímur Viderø Nielsen Annika Patursson Nørspang Bjarni Nielsen Her er skráin til tiltakið: Fríggjadagin 17. novembur:

økispolitikk. Føroysku luttakararnir á ársfundinum í útnorðurs ráðnum vóru løgtingsmenninir Eyðun Viderø, Lisbeth L. Petersen, Henrik Old, Sámal Petur í Grund og Jógvan Durhuus, og skrivarin hjá føroysku

Djurhuus ---- Týskvøldið 7. januar var stórur almennur fundur hildin í GRÚGVUNI í Lamba. Tað var Hilda Viderø, sum hevði tikið stig til fundin, og tað var fullsett. Hon bjóðaði til fundar vegna felagsskapin

aftur til felagið”, sigur Jón Nordendal víðari. Martin Wodd, Anders Houmann, Ivan Stojkovic og Jóanis Viderø Petersen halda fram í toyminum sum ávikavist hjálparvenjari, fysiskur venjari, málmansvenjari og

Sálin situr nú við føtur Hansara sum øllum ræður. Men hann var tilbúgvin og avkláraður, ella sum Viderø letur Sívar siga í seinastu bókini “Frá landi á fyrsta sinni”: “nú er hann farin – men tað er lívsins