skelkað og ruðuleikin í landinum fullkomin. – Lagnufulla brotsmannasøgan grevur upp nakrar gamlar syndir. Hon lýsir øvundsjúkuna millum menniskju, svik í barnaárunum, ta vandamikla girndina og hvussu politisk

heldur sjáldsama uppringing í gjárkvøldið. Tað var ein maður, sum ringdi úr Klaksvík at játta sínar syndir um vikuskiftið. Hann hevði gingið fullur, og hevði tá brotið eitt spegl á einum bili, sum stóð fram

innlegginum, at talan var ikki bara um samkyndleika, men um allar syndir - also at vit skulu elska allar syndarar, uttan at góðtaka syndir hansara. Greinin varð løgd út við kærleika. Vit vóru síðani bjóðaði [...] heild og var tí ikki “størri og verri” enn aðrar syndir. Við at leggja orð í munnin á okkum við at siga, at ein ávís synd er størri og verri enn aðrar syndir, siga tey ósatt og gera sær dælt av offurleiklutinum [...] fyri teg gjøgnum alt Vit á Jørð skula minnast at elska øll - men at elska ein merkir ikki at góðtaka syndir hansara (hetta er galdandi fyri alla synd). Samstundis mugu vit skilja, at alt sum Guð biður okkum

elskar teg og sendi son sín at doyggja fyri teg. Um tú játtar tínar syndir, umvendir teg frá teimum og trýrt, so fyrigevur Gud syndir tínar, og skrivar navn títt í Lívsins Bók. Einki kann síðani strikað

sínum egnu húsum. Har var tað, at Svend hoyrdi eitt klárt og greitt evangelium um Jesus, sum bar syndir hansara á Golgata krossi. Tá ið Svend greiddi frá lívi sínum, so duldi hann ikki fyri at ásanna,

landssjúkrahúsinum, ja tað er ov vánaligt! Hvat skulu teir túsundtals sjúklingar í Føroyum brúka gamlar syndir hjá Tjóðveldunum og Fólkaflokkinum til? Eri annars púra samdur í at tað var ein deyðssynd ið Tjóðveldi

Gud, Jesus og Heilaga Andan, og at trúgva á, at Jesus er Guðs sonur, sum tók heimsins og okkara syndir á seg og varð krossfestur, doyði og reis upp triðja dagin. - Uttan mun til, hvat fólk annars hugsa

prátaði hann við ein journalist, sum spurdi hann um hansara popularitet. - Eg royni at hugsa um mínar syndir, míni mistøk og loyvi mær ikki at gerast errin. Tí eg veit, at hetta fer bert at varða í stutta tíð

sannføring. Tey hava altíð vilja fortalt um gleðiboðskapin, og at jesus doyði fyri teirra/okkara synd­­ir. Um tað hava verið eldri og veik menniskju sum hava havt brúk fyri einari upp­­byggj­andi løtu,

skaranum, ílatin hvít klæðir, sum eru tváaði rein í Jesu dýrabara blóði, sum rann á Golgata fyri okkara syndir, syngjandi Guði og lambinum lovsangir.