eri áttati og føli meg at vera væl fyri? Mær tørvar ikki at rógva út, men eg tími ikki at seta meg hendur í favn, tá bæði hugur og orka enn er til at rógva út. Jack Højgaard eigur útróðrarbátin, Hellisfoss

ígjøgnum Sundalagið. Á Grønhólmi, sum liggur stutt úr landi norðanvert Streymnes, er vanligt at taka hendur saman í ein dansiring og kvøða nøkur ørindi, áðrenn farið verður aftur í bátarnar til Hósvíkar. ##med3##

heilt erliga, hugsi eg ongantíð um, hvat hevði hent, um eg altso ikki misti hondina og hevði tvær hendur í dag, sigur Atli, sum hevur meiri enn nokk at gera í tí dagliga. - Tað er næstan so, at dagarnir

teg ”hatta býtta í Funningi”, sum røktingarmaðurin skemtandi tekur til. Men her er ikki at gevast á hendur. - Tað eru seyðamenn, sum eg kenni og havi gott samband við, ið hava ógvuliga gott skil á seyðinum

tennirnar í henda vælsmakkandi saltfiskin. Men tú hugsar neyvan um, hvagani hann er, ella hvørjar hendur hava drigið henda fiskin úr sjónum og síðani hava arbeitt hann til saltfisk. Ert tú heppin og fert [...] Absalonsen varð eisini raktur av arbeiðsloysinum, sum tá rakti Suðuroynna. Men hann vildi ikki sita hendur í favn. Hann vildi vera við til at skapa nakað. Hann keypti ein bygning á havnalagnum, og byrjað [...] fáa rávøruna til virkið, tí uppboðssøla var tá komin til Vágs, og hagani kundi hann lættliga fáa hendur á rávøruni. Byrjað var í smáum, bæði hvat nøgdum og arbeiðsfólki viðvíkti, men í dag eru hesi bæði

var hann í hopla. Hann rann runt umborð á skipinum, og tann eini av manningini, sum hevði hann um hendur hetta kvøldið, hevði úr at gera við at fylgja aftaná honum. Onkur óttaðist fyri, at hann kanska fór

hetta bleiv seinastu ferð, at hann kom á gátt gamlaárskvøld — og so var. Hann er farin í Harrans hendur, men tað var av elli. Sanna, vermóðir mín, hevur eisini altíð verið heima hjá okkum gamlaárskvøld

annað til línuskip. Tað vil sigur, tað var eitt tilvitað val, meðan í hesum førinum er ein feilur hendur, sum átøk eru framd fyri at rætta. Høgni Hoydal sigur í svarinum, at hann vil hava allar tættir í

Fiskamarknaðurin á Toftum lat upp, og eg kundi sleppa av við veiðuna. Men tíð var ikki til at seta seg hendur í favn eftir henda túrin. Benadiktus ætlaði sær aftur til verka beinanvegin. Hann ætlaði at egna

manningin umborð á Drekanum Reyða og Havnarbátinum. Hissini oldboysrógvari tekur tó lógina í egnar hendur. Tá Hjálmar sigur, at vesturin forðar venjingini, so er hetta beinleiðis ósatt, tí tað havi eg spurt