í løgtingshúsið og løgmanssætið. Hetta hongur bara ikki saman. Tað mátti verið stoltleiki hjá eini tjóð, sum ætlar at vera millum fremstu tjóðir í 2015, at havt vælvirkandi Landssjúkrahús. Men hetta kostar

leiðsluna. Men óreinir eru teir so ikki, heldur vælmeinandi »betrivitandi« kolonialistar. At gera eina tjóð bundna av peningi er tó ikki heilt vælmeinandi politikkur. Danski faðirin (Monrad) at fríu donsku

til lýtar er avmarkaður dugur í hesum sáttmála, sum er til fyrimunar fyri Ìsland. Sum einhvør normal tjóð verjir Ísland síni fiskiáhugamál sum frægast. Tó er at fegnast um, at Ísland á hvørjum ári letur okkum

so verður tað nakað, sum kemur aftrat. Olja skunda undir sjálvstýri -Fara vit at gerast sjálvstøðug tjóð ella fullveldi skjótari, um olja verður funnin í stórum nøgdum? -Avtalan við danir kring okkara skuld

gar bindingar kann gera av framtíðarstøðu sína. Samgongan hevur sum grundarlag, at Føroya fólk er tjóð við ómissandi og framhaldandi sjálvsavgerðarrætti og er samd um í eini tryggari sjálvstýristilgongd

landsstýrismaðurin, at hetta avgjørt kann gerast ein fyrimunur, um vit bera okkum rætt at. Ein lítil tjóð ella vinna kann smoyggja sær inn ímillum tær stóru inn á smáur røkurnar, sum onnur kanska ikki hava

Men stríðið fyri fólkarætti og javnrætti er ikki eitt stríð ímóti persónum ella ímóti eini aðrari tjóð. Tað er eitt stríð fyri nøkrum eitt stríð fyri ábyrgd og fyri at vit kunnu samstarva við Danmark og

einum kjaki um mál, sum ikki bara koma at fáa langtíðar avleiðingar fyri okkara politisku støðu sum tjóð, men eisini fyri gerandisdagin hjá tí einstaka. Í so máta heldur Høgni Hoydal seg síggja eina óhugnaliga

var ein spurningur, sum øll tjóð okkara skuldi taka støðu til. Tí skuldu vit trúð, at atkvøðurnar vórðu taldar upp í einum stað, soleiðis at vit fingu at vita hvat ið tjóð okkara helt um henda spurning

útbúgvin sjónleikari av Leiklistaskúla Íslands í 1993, og hevur síðani arbeitt í leikbólkinum Grímu og nú Tjóð-palli Føroya. Hon hevur verið við í eini 20 - 30 sjónleikum leikum hesi árini. Kristina og Rói á Rógvu