Framtíðin fer so at vísa, um tað eisini var ein røtt avgerð. Framtíðini varða vit í stóran mun sjálv av, herundir hvussu vit velja og raðfesta 21. november. Jónas Johnsson valevni hjá Sjálvstýrisflokkinum [...] takið eg undir við, at samanlagda kommunan, sum stýrt verður av nývaldum býráði, fer at halda fram at gjalda skuldina niður. Skuldin skal eftir einum áramáli heilt burtur, men samstundis skal skynsamt fyrilit

býráði er, at gjalda skuldina aftur so skjótt tilber, og síðani at gerast so væl konsoliderað, at kommunan megnar sjálv at fíggja sínar íløgur. Tórshavnar kommuna skal rekast soleiðis, at vit ongantíð aftur [...] er góður í løtuni, so er ikki talan um, at býráðið beinanvegin bara kann seta alt tað í verk, sum vit ynskja okkum. Her skal ein sera nágreinilig raðfesting til, áðrenn peningur verður játtaður til nýíløgur

hjálp. Tað er ógvuliga hugstoytt at lesa allar greinaranar har lovað verður gull og grønar skógir. Tí vit sum minnast kreppuárini, minnast hvussu trupult tað var hjá kommununi, vinnilívinum og einstaklinginum [...] ikki møguligt at loysa øll mál í komandi býráðssetu. Veljarin eigur at fáa greið boð um hann skal gjalda meira ella um hann missur aðrar tænastur.

uppgávubýtið millum land og kommunu ikki er klárt útgreinað. Her er avgerandi at staðfesta, hvør skal gjalda, og hvør tekur endaligu avgerðina. Ein trupulleiki tykist verða, at tá landið letur eina uppgávur [...] hjá landsstýrismanninum. Hvørt eitt einasta lán, sum komununar tóku, varð góðkent av landsstýrinum, vit kenna bert eitt dømi, tá landsstýrið helt aftur, tað var tá táverandi landsstýrismaður í kommunumálum [...] Kommuna er størsta kommuna í landinum og hevur hon tí flest umráði at umsita. Tað er tí neyðugt, at vit fáa eitt greitt býti millum land og kommunu, so hvør partur veit, hvørjum hann hevur ábyrgd av.

við. Vit, sum búgva í Suðuroy, krevja sama møguleika sum øll onnur í landinum, tí vit hava somu skyldur sum øll onnur, men vit merkja, at vit fáa ikki tað sama sum onnur, fyri skattapeningin, sum vit gjalda [...] mugu teir, sum valdir eru at stýra landinum, skjótt vísa hetta í verki. Vit, sum búgva í Suðuroy, uppliva ferð eftir ferð, at tá vit vísa á onkran nýggjan møguleika fyri virksemi í oynni, so verður hetta [...] landi er vandin ikki stríð við vápnum, men heldur innanoyggja stríð um, hvar virksemi skal vera. Um vit vilja hava eitt land, sum gevur møguleikar hjá fólki, eisini við góðari útbúgving, at støðast í teimum

nógv greiðari enn nakrantíð fyrr. Vit vita hvørja loysn vit ikki kunnu fáa og tað vit tí skulu gera, er heilt einfalt at taka av tí sum stendur okkum í boði. Tað er, at vit skulu skipa okkum sum eitt sjálvstøðugt [...] segði danski forsætisráðharrin í 1946, at vildu føroyingar fáa sítt egna ríki, so var tað í lagi, men danir vildu als ikki hava ta íslendsku loysnina. Hóast hetta vildu fólkaflokkurin og sjálvstýrisflokkurin [...] stjórnin sigur nú eins og í 1946, at vit kunnu gerast eitt sjálvstøðugt ríki, men teir vilja hvørki hoyra ella síggja ta íslendsku loysnina. Hesa greiðu fingu vit á samráðingarfundinum tann 26. oktober

hava vit lítið og onki at bjóða, men tað forðar teimum ikki, at byrja nakað nýtt sjálvi, tá karmar verða lagdir fyri góðum møguleikum. So er spurningurin: Hvussu fáa vit meiri virksemi, nú vit eru bundin [...] dagliga arbeiði her, í staðin fyri at vit sum í dag, ferðast norðuryvir við hvørjum smátingi og gjalda høgt tímagjald, umframt ferða-og uppihaldsútreiðslur. Harafturat vildu hesi somu fólkini goldið sín skatt [...] virkinum, so er onki arbeiði og harvið ongin inntøka. Tí mugu vit hava fleiri bein at standa á við at fáa annað slag av virksemi ígongd afturat. Vit bjóða øllum ígongdsetarum hjartaliga vælkomnar at virka á

meðan eg skrivi hetta, hoyri eg í útvarpinum, at ein kúvending er gjørd frá »loysing fyrst og danir gjalda yvirgangstíðina« til nú »eina longri yvirgangstíð og síðan loysing, tá yvirgangstíðin er liðug«. [...] mál. Tí haldi eg ikki tað vera nakað løgið í, at røddir eru frammi um at broyta kósina soleiðis, at vit fáa eina fólkaræðisliga tilgongd t.v.s, tað verður Føroya fólk ? eisini sambands- og javnaðarfólk,

hálvrunnið tí at tey ikki trívast. Kunnu vit yvirhøvur loyva okkum moralskt at senda trupulleikarnir av landinum og høvdu teir ikki verið best loystir her heima. Tað eru vit sum arbeiða í nærumhvørvinum hjá børnunu [...] eiga at samstarva tvørtur um kommunumark og mæla landsmyndugleikunum til bestu loysnirnar. Í dag gjalda vit tað tað kostar at senda børnini av landinum, hví ikki heldur brúka peningin til eina føroyska loysn [...] sum verða send av landinum, men úr øllum Føroyum. Eg haldi ikki at tað sømir seg fyri land okkara at vit ikki sjálvi taka okkum av hesum børnum. Ofta er tað talan um børn ella ung sum eru umsorgarsvikin ella

selja møblar. - Vit hildu, at tað var tað, sum vit dugdu best. Birgir hugsaði onkuntíð um, at vit skuldu skifta bransju, men vit vóru samd um, at vit kendu best til møblasølu, og tí høvdu vit hug til at fara [...] tíð mistu vit okkurt um helmingin av umsetninginum. Tað tók beinini undan fyritøkuni, og í 1990 fóru vit á húsagang, greiðir Birgir frá. - Tað var ómetaliga svárt, tí vit mistu alt, sum vit høvdu stríðst [...] Føroyum tá. Vit vóru kanska tey fyrstu, sum fóru á húsagang, men næstu árini gjørdist tað púra vanligt, at fyritøkur fóru á heysin, tí kreppan gjørdist so svár. - Tað, sum vit hava gjørt, síðani vit komu í