hevði mong góð ár og manga góða løtu. Hon dugdi eisini serstakliga væl at gera mat, eins og hon við sínum matkynstri gjørdi mat til á so ymiskan hátt. Tað var altíð spennandi at vera boðin til ein bita heima
hann okkurt gott frá henni, og fleiri eru morgnarnir har tey hava sitið og práta, og etið morgunmat saman, niðri í hennara lítla heita køki. Góða mostir og ommudidd. Vit ynskja tær hjartaliga tillukku
nú tey hava fólkaræði, og tey eru komin uppí ES Marian um føroyskan mat - Eg skal ikki siga, at eg havi roynt allan føroyskan mat, men mær dámar tað heilt væl. Serliga skerpikjøt smakkar væl. Tað er við
børnum, sum skuldu fáa torvið turkað. Vanliga fóru vit avstað beint eftir morgunmat. Vit høvdu so mat við okkum, breyð við smøri, kjøt og nóg mikið av te og kaffi, sum vit kókaðu á einum báli í haganum
arbeiðskrevjandi frá tí kornið varð sáað og inntil tað var malið á kvørnini. Allir møguleikar at fáa mat á borðið máttu troytast. Ein av hesum møguleikum var, tá ið nógv brim var. Tá fóru tey inn á sandin [...] sandin at heinta kúfisk. Hann varð stoyktur og smakkaði óføra væl. Eisini dugdu tey væl at gera mat burtur úr tara. So dugdu tey eisini so sera væl at gera knettir, sum smakkaðu so framúr væl. Jens Petur greiðir
Margretha Drotning millum annað fær høvi at uppliva stórfingnu náttúruna, serstøku mentanina og føroyskan mat, skrivar Løgmansskrivstovan á síni heimasíðu. Frá Løgmansskrivstovuni verður upplýst, at Heindrikkur
sær ull og lín, og hendur hennara arbeiða hugaliga. Hon fer upp fyri lýsing og gevur húsfólki sínum mat og gentum sínum setning fyri dagin. Kraft bindur hon sær sum belti um lendarnar og ger armar sínar
sigur Jens Petur Brattalíð. Hann greiðir frá, at Marghøllin bjóðar sær til eisini at útvega bæði mat og gisting til feløgini, sum koma suður, og tey flestu taka av hesum møguleika. - So royna vit eisini
og í Norðurafrika undir sjóneykuna. Tiltakið byrjar klokkan 14.30, tá ið børnini fáa høvi at smakka mat úr hesum fjarskotnu londum, sum vit hoyra so nógv um í hesum tíðum. Klokkan 15 fer samfelagsfrøðingurin
dagin. Bara so ongin ivi skal vera um, at hetta ikki er ein søga, sum er íspunnin vegna ósemju: um mat, sum lá úti í stovuhita og tiðnaði, um tipta hondsápuítatið í køkinum, um høsnarungar, sum lógu í einari
