ein mátistokk fyri hendan viljan og hesi evnini. Í tí privata er botnlinjan ein máti stokkur, sum ofta verður brúktur í hesum sambandi. Í tí almenna er tað væl truplari. Men her finst ein mátistokkur fyri

hvønn mánað mátti eg kempa fyri at skava pengar saman til telefonrokningina. Eg veit ikki, hvussu ofta telefonin varð slitin, men tað eydnaðist altíð at fáa nokk pengar til at fáa sambandið aftur. Tey [...] eri. Hon fylgir við í øllum og veit í høvdinum hvat stendur á hvørjari konto hjá okkum. Eg biði hana ofta slappa eitt sindur av, men tað er eisini deiligt, at hon hevur skil á, tí so sleppi eg frá og kann

botninum alt kappingarárið. - Tað er sjálvandi ilt at siga. Men vit hava skift venjara, og tá vil tað ofta røkka ella støkka. Og hesaferð hevur tað so gingið væl, segði Sámal Joensen. Hvat er tað, sum nýggi

alt árið hevur verið í støðugari framgongd, er Johnny Joensen. Ikki minst er tað stríðsviljin, sum ofta ger munin millum hann og aðrar leikarar, tí hann gevur seg altíð 100%, tá hann er á vøllinum. Eisini

Tá neistakvinnurnar sunnudagin fingu vitjan úr Vági, var spenningurin nakað væl størri, enn hann ofta hevur verið, tá hesi bæði liðini tørna saman. Samstundis sum tað tykist sum um, at Neistin ikki hevur

rætt – tað hava eisini verið konufólk frammi í miðlunum. Tær virka sum eitt frískligt lot mótvegis ofta reypandi framløgunum frá mannligu politikarunum, sum oftani tosa um, hvat teir hava gjørt og sagt

stólpan í málið. Lítla løtu seinni hevði hann aftur hepnið við sær í einari støðu, har tað fyrr á árinum ofta hevur endað við bólti dygst framvið málinum. Hesa ferð fór bólturin í síðunetið. Birgir Jørgensen

at vilja broytingar. Hetta gloyma politikarar ofta. Helst tí, at hesar avleiðingar koma so líðandi. Men tá avleiðingarnar eru vorðnar sjónligar, eru tær ofta ógvuliga álvarsamar fyri samfelagið. Tað síggja

ikki. Ofta plagi eg at hugsa við mær sjálvum: høvdu vit havt ta megi sum Nólsoyar-Páll, so hevði tað borið í lag. Nólsoyar-Páll hevur víst okkum hvussu nógv ein maður kann útinna/.../ Eg føli meg ofta ólukkuligan [...] eyminum og góðar kreftir í Føroyum stuðlaðu teimum. Teir stóðu ímóti tí beisku mótstøðu, sum teir ofta fingu frá myndugleikasíðu. Stuðulin, sum teir fingu frá fólkinum runt landið, vigaði uppímóti. Eitt

at skilja hetta merkiliga, lítla fólkið, sum búleikar í Norðuratlantshavi. Hansara mynd verður tí ofta annaðhvørt líkasæl ella forhánislig, kanska enntá demoniserandi, ella romantiserandi. Skrivingin í