Fólkaatkvøðudagurin er nevnliga størsta hending í søgu føroysku tjóðarinnar. Henda dag boðaði tjóð okkara stjórnmálamonnunum frá, at hon ynskti at gerast eitt sjálvstøðugt ríki í heimssamfelagnum. Hes

Útvarpið visti at siga í tíðindum í gjár, mikudagin 4. august, at lesandi uttan fyri Norðurlond eru tey einastu, ið kenna sviðan av neyðugu sparingunum. Helena Dam á Neystabø, landsstýriskvinna við me

Vit kunnu øll hava eina meining um, hvat ikki skal gerast. Tað er meira trupult at finna semjur um, hvat skal gerast. Men eitt er vist. Tøk skulu takast. Einki øki sleppur undan, men av tí at almannaø

Skilagóð lóg, ikki minni skilagott eisini at fáa lógina at umfata fólk við breki. Men eg hugsaði mítt, tá eg las tað. Hugsaði, bara nú ikki Jenis og hansara líkar nýta høvið at pilka við 266b aftur. O

Vit menniskju kunnu ikki skapa nakað, sum er haldbart, tí tað, ið vit skapa verður bara skaparí. Turrar tíðir hava altíð verið í kirkjuni, longu kirkjufeðrarnir søgdu frá lítlari kirkjugongd til tíðir

Hetta eru vísdómsorð. Og tað er rætt: Politikkur er at vilja! - Men at vilja hvat? Tað er ein rættiliga avgerandi spurningur at seta sær. Ein spurningur, sum vit ting- og landsstýrisfólk áttu at dvølt

Grundgevingin fyri uppskotinum var at útvega landskassanum meira pening, tí stórt hall var í landskassanum. Kelda Løgtingsmál nr. 31/2009. Skattauppskotið varð sagt at vera ein liður í sonevnda Ólavsø

Útvarp Føroya hevur saman við Annitu á Fríðriksmørk fleiri ferðir seinastu dagarnar  endurtikið tíðindi um, at føroyskur lestrarstuðul til lesandi uttanlands er »bumbaður aftur í fortíðina«. Hesi tíði

Ovasti føroyingurin, Føroya løgmaður, førdi seg fram í Skagen sum var hann høvdingur í Føroyum og stóð sostatt ikki til svars til nakað fólk ella institutión, sum t. d. parlamentarisk samgonga við sam

Nógv vøtn og nógvar áir og løkir í Føroyum eru illa dálkaði, og tí fegnist eg um, at kunngerðin um spillivatn varð sett í gildi í fjør, sum skal tryggja reinari áir, vøtn og løkir. Kunngerðin leggur u