Tað er ikki rættvíst, at tað verður uppstillað politiskt til eitt kommunuval, hetta bara skapar klandur ímillin høgru og vinstru. Valið hevði verið nógv meira rættvíst og demokratiskt um tað ikki var

býráðsval verður,um at velja fólk inn í býráðið, sum vilja virka og skapa nakað, lat okur sleppa av við klandur og sjálvsøkni og saman við hinum kommununum í oynni, at lyfta Suðuroynna upp á tað støðið, sum hon

tankar um. Vit kunnu tó ásanna, at henda stuttskygda og óhepna avgerð, enn eina-ferð hevur elvt til klandur og sundurlyndi í oynni. Tá Miðnámsskúlin varð fluttur úr Hovi til Vágs, vórðu hvørki bygdaráðið í

smábátar og miðalstórar bátar. Tíðin er komin til at seta Tvøroyri á Føroyakortið fyri anna enn klandur og stríð um setan av leiðara á Frítíarskúlanum og borgarstjóran í nisshúgvuni. Veljið ein sterkan

vóru seks ár av dýrabarari tíð burturspilt av loysingarsamgongum. Seks ár, sum blivu brúkt til klandur og stríð. Sjálfylgiligheitir blivu gjørd til stórmál og stríðsmál, og sjálvandi kom onki burtur úr

við uppskoti sínum. Tá vit viðgjørdu málið á tingi í fjør royndi Jóanes Eidesgaard at birta undir klandur og stríð millum syðru og norðaru helvt av oynni. Onkur hevði lopið út í orð, at almanna- og heilsuskúlin

við uppskoti sínum. Tá vit viðgjørdu málið á tingi í fjør royndi Jóanes Eidesgaard at birta undir klandur og stríð millum syðru og norðaru helvt av oynni. Onkur hevði lopið út í orð, at almanna- og heilsuskúlin

mark millum nærdemokrati ella opinleika og síðani politiska ódisciplin og klandur. - Við øðrum orðum er politiskt stríð og klandur náttúrligt, men samstundis ov sjónligt í Føroyum í løtuni, sigur Bogi. Eitt [...] i og fostra eina politiska mentan, sum ikki er mennandi. Markið Áðurnevnda mark millum ósakligt klandur og frítt, alment orðaskifti er sambært Boga Eliasen torført at áseta, tí markið flytir seg frá tíð

havisjúka og øvundsjúka. Hesar báðar sjúkur eru tíverri alt ov sjónligar í føroyskum politikki, og klandur og ósemjur fylla alt ov nógv, ikki minst í hesum døgum, og á mangan hátt líkjast vit siviliseraðum

leita eftir rúsevnum, hevjar føroyskur politikkur seg sjáldan longur upp enn til eitt ørkymlað klandur um pengar, sigur Knút, sum heldur tað vera bæði hugstoytt og pínligt at síggja, hvussu føroyingar