geva honum ráð til at liva sum ?føroyingur?. Og tað er sambært Høgna Hoydal at ganga á fjall, passa seyð, rógva út og at fylla fristiboksina við fiski, grind, fugli og seyðakjøti. Høgni sigur, at føroyingurin
Tey føði fingu hvønn ein dag?og vóru tí í góðum lag.? ?Á Ambadali áttu tey?ímillum neyt og nógvan seyð.?Tá ferføtt dýr til reiðrið gekk,?tað straks ein sting í ryggin fekk.? ?Ei dámdi teimum børn so smá
Tí fer hann undir samgongusamráðingar. Gongan sum gekk saman Samgonga er hjá okkum, ið fáast við seyð, tað at geva grannahaganum boð, tá vit fara á fjall. Seyðamaðurin úr grannahaganum kemur so við at
at gera ella um tað sum gongur fyri seg í løgtinginum. - Ofta verður eisini tosað um seyð. Hjá teimum sum eiga seyð er nógv at tosa um, men vit, sum einki eiga, vit lurta bara við áhuga. - Ja, eg vil næstan
orku og tíð. Nógvir hagar verða tí røktir av øðrum, sum umframt røktingarløn sleppa at hava egnan seyð í haganum. Óneyðugt at siga verður hagin tá yvirskipaður, serliga um sumrarnar við nógvum tvílembum
og onnur loyvi skapa eitt ávíst goodwill í samband við skipasølu. Um tú selir jørð ber til at lata seyð, maskinur, vitan o. a. sum goodwill. Men tað er lættari sagt enn gjørt, tí skulu fiskiloyvi/rættindi
um tey ikki fáa ferðaleiðara. Tey vita snøgt sagt ikki hvussu tey skulu fyrihalda seg til trygdina, seyð, nátturu og annað, sigur hon. Hallgerð Akurstein greiðir frá, at bóndin Jóhannes Kallskarð er frásøgufólk
dagin fekk Valdi lítið burtur úr sínum biddarí men nógvan látur. Seinni var farið í land at keypa seyð frá Valda. Tað var forkunnugt hjá okkum at fáa lambskjøt. »Ikki ein kjaftur skal smakka Mourisa
seyður allastaðni og hann fregnaðist eftir at vita, hvat tey ætlaðu at gera fyri at friða ávís øki fyri seyð og fyri at varðveita havbotnin. Óluva Niclasen úr Javnaðarflokkinum segði, at í Javnaðarflokkinum
dagurin man vera farin við at arbeiða fyri føðina, bókstaviliga talað. At fleyga, taka egg, røkta seyð og neyt og fiska. Og ikki at tosa um alt upptakið, tá fongurin var komin í hús. Alt við hond og við
