sær. Verða tey ikki væl hildin, eru tey ein følsk trygd við tað, at bilførarar vænta ikki at sígga seyð og neyt á vegnum, men so er hol komið á onkustaðni, og so er tey har kortini og tá kunnu vandastøður

til reiðar yvir bálið. Ein av fyrstu døgunum fangaðu teir sær ein seyð, hann stoktu teir yvir bálið, og drukku blóðið. Ein annan seyð drupu teir eisini og ótu, og so ein veingjaskerdan fugl sum teir megnaðu

lokalar seyðasýningar verið kring landið, og spenningurin hevur verið stórur millum tey, sum hava havt seyð við á hesum sýningum. Freistin at melda til landsseyðasýningina er sett til mánadagin, 5. november

n hevur einamest verið, at hann bjóðar eini fýra monnum úr fýra ymsum hagapørtum at greiða frá um seyð, hagreiðing, rakstur og seyðahald í teirra øki. Hesaferð vóru teir, ið siga frá: Levi Joensen, Artur [...] við kjøtpylsu sum viðskera frá Heygabúðini í Klaksvík. Tá er nógv prát millum menninar um tað sama: seyð og seyðahald, vekt og hvussu heystið hevur skorist. Síðani helt Helgi í Brekkunum fram við støði í

heystið. Skráðin er stór, nógvar bygdasligar kappingar eru, millum annað hvør dugur best at fletta seyð og hvør ger tí bestu rullipylsuna. Eiðis kommuna stendur fyri tiltakinum sum er ógvuliga fjølment

Men í fjør høvdu vit eisini nógv meiri seyð at selja, sigur hann. Hann sigur, at summir av teimum, sum eru fastir at lata teimum seyð at selja, hava mist nógvan seyð í vetur og tí fingu teir ikki so nógv [...] heilt væl. Tað sigur Claus Olsen í Suðuroyar Norðara Bjargingarfelag. Í gjárkvøldið seldu tey livandi seyð, og kjøt á uppboði í Hvalba við tí endamálið at útvega pening at reka bjargingarfelagið fyri. Claus

tí góða. Tá fer bjargingarfelagið í suðuroyar norðaru helvt at hava tiltak, har tey fara at selja seyð og kjøt á uppboði. Claus Olsen, sum er ein av undangongumonnunum í Suðuroyar Norðara Bjargingarfelag

so at tey heldur kunnu gagnnýtast, er ein góður máti at gera ein mun. - Vit hava so øgiliga nógvan seyð í Føroyum, so tað er synd, um øll hesi vøkru skinnini bara enda í einari bingju og fara upp í royk

lata seyðaskinnini enda í ovninum hjá brennistøðunum, hava bøndur og fólk annars, sum eiga og fletta seyð, møguleikan at fáa nakað burtur úr hesi rávøru - í peningi ella sum vøru. Hjá IRF, Interkommunalu

sosialt fyritakssemi, har børn og ung kunnu læra av teimum royndu, tilkomnu og eldru. Alt, sum hevur við seyð og seyðahald at gera er so sanniliga eisini ein týðandi partur av føroyskari mentan. Tað ræður um [...] hava neyvan trupult við at gerast partur av hesum felagsskapi, og tað fellur náttúrligt at læra um seyð, rakstur, røkt og fletting. Men, hjá tí unga, har eingin jørð og seyður eru í húsinum og sum bara