lagnutúrin 1938. Í bókini er ein hending, sum Páll gevur nógva rúmd. Hetta er ein hending, sum lesarin verður noyddur at geva sær far um, tí nakrir av manningini, sum fórust við Fossanesi, eru ein partur
sigur Kristian Magnussen sera ósatt, tá hann sigur, at lítið og onki er hent á heilsuøkinum. Fyri at lesarin ikki skal møðast av einum ov longum lesarabrævi, havi eg ikki kunnað nevnt fleiri økir afturat, sum
verk, grøðini at frama, er ilt at meta um. Sigandi frostmyndin stendur so errin á myndini, men tá lesarin lesur hesar reglur, er standmyndin dovnað og burtur, orsakað av fløvandi sólargeislum og regni. Nú
tráður gjøgnum hansara lív og bókina. Gjøgnum hansara virkna leiklut í fleiri føroyingafeløgum, fær lesarin eitt neyvt innlit í lívið millum føroyngar í Danmark.
púra nýtt akfar. Nei, talan er ikki um ein nýggjan bil - men heldur ikki um eina motorsúkklu, um lesarin skuldi fingið mistanka til tað eftir at hava sæð myndirnar omanfyri. ? Akfarið hevur bæði tak og
púra nýtt akfar. Nei, talan er ikki um ein nýggjan bil - men heldur ikki um eina motorsúkklu, um lesarin skuldi fingið mistanka til tað eftir at hava sæð myndirnar omanfyri. ? Akfarið hevur bæði tak og
í dag kann bjóða lesarum kring knøttin allan eina fullfíggjaða blaðútgávu á Internetinum. Meðan lesarin heima í Føroyum í dag situr við hesum blað framman fyri sær, so kann onkur føroyingur í Kina, í Singapore
finst lættliga á alnetinum. Í hesum førinum kann lesarin fáa sjón fyri søgn fyri, hvussu myndandi sinnið í tekstinum virkar. Tað er flott! Skaldsøga Lesarin kann við øðrum orðum ikki kenna seg tryggan í
lýsingar av slíkum slagi. - Skipið er nevniliga lýst til sølu á einum pela á Vaglinum á Eiði, tey rópa. Lesarin, sum hevur síni áhugamál í fiskivinnuni, visti at siga, at skipið ikki er lýst til sølu aðrastaðni
eldri. Tað er gamla bygdasamfelagið, sum eyðkennir meginpartin av skaldskapinum hjá Heðin Brú har lesarin fær innlit í gerandislív, lívsáskoðanir og hugburðin hjá tí gamla føroyinginum. Umframt fyrilesturin
