fyri ognirnar, landið eigur.Tað ber ikki til at gera allar partar nøgdar í hesum máli, tí hava vit landsstýri og løgting at taka avgerð og lóggeva– ella er skeggið ov nær høkuni? Mál um gongd í haga er ein

útlendsku ítróttafólkunum, boðaði løgmaður sunnudagin í Útvarpi Føroya frá, at atgerðin hevur eitt samt landsstýri aftan fyri seg. Sostatt er líkt til, at útlendingapolitikkurin hjá landsstýrismanninum við inn

vit hava havt so dygga umboðan av lærarum ? eisini úr barna- og studentaskúlunum ? à Tingi og í Landsstýri øll árini? Og hevur umsitingin í Tinganesi livað í so nær uppat teim fólkavaldu, og av hesum havt

komið burturúr hjá Sjálvstýrisflokkinum hetta tíðarskeiðið. Atli Hansen metir ikki, at løgting og landsstýri hava fingið nakað burturúr at hava eygleiðarar við í bankakanningini, nakað sum eg hugsi, at flestu

nevnd og einari stjórn. Stk. 2.Umsjónarráðið telur 11 limir, sum eru: a) 5 limir valdir av Føroya Landsstýri eftir tilmæli frá Búskaparráðnum, harav minst ein skal vera búskaparfrøðingur, og ein skal vera [...] tinglimir. Teir skulu umboða vinnuna og tey, ið starvast í henni, á fjøl-broyttan hátt. Føroya landsstýri ásetur við kunngerð, hvussu nevndu 6 limir verða valdir. c) Limirnir í umsjónarráðnum verða valdir

flokkar havt tað. Tí hevur altíð veið neyðugt at arbeiða saman við sum oftast trimum flokkum, bæði tá landsstýri skulu skipast og í mongum førum, tá ymisk mál skulu loysast úr lagdi. Men ein lutfallsliga nýggjur

samgongu sigur greitt, hvussu ikki skal farast fram ... Tað er meira neyðugt enn nakrantíð, at komandi landsstýri tekur vinnufeløgini við upp á ráð. Hetta merkir aftur, at tað er neyðugt beinanvegin at broyta

hvat vit skulu siga um 15. apríl 2008. Men alt hevur sína orsøk. Í desember 2003 legði táverandi landsstýri frá sær, beint áðrenn botnlinjutølini á fíggjarlógini gjørdust reyð. Tí var tað sera umráðandi

við lásasmiði løgmann hevur lumpað, einki leggur hann í tað, so løgmaður kann prumpa. Einasti í landsstýri, ið ongantíð er sekur, eri eg, í løgmanni tað ónda tankar vekur. Rukkulív í Tinganesi enda mátti

puni. Endamálið var at tryggja greiðari uppgávu-, ábyrgdar- og heimildarbýti millum løgting og landsstýri og millum landsstýrisfólk (málsøkini) - og annars effektivisera búskaparstýringina hjá landinum