”Messias” í Langholtskirkju komandi sunnudag kl. 16.00. Solistar verða bassurin Ágúst Ólafsson, sum hevur verið okkara drúgvasti stuðul í okkara oratorisku royndum. Eisini tenorurin Eyjolfur Eyjolfsson
lógligt. Men hann hevur eisini nakrar neiligar síður. Hann er sera upptikin av at verja tað verandi og vísa á hvørjar forðingar kunnu vera fyri politiskum ætlanum, heldur enn at finna loysnir
treytað av lýsinga- og sponsorpengum, heldur hann. Tað eru serliga tvær óhepnar avleiðingar, sum verandi støða sambært Sámal Matras Kristiansen kann elva til: Sjálvsensur, tí stovnurin ikki torir at
útskiftingar til hvønn dyst, og tað hevur ávirkað rútmuna á liðnum. Ein onnur orsøk er eisini, at vit í verandi løtu ikki eru betri, ásannar Svein Rógvi Nielsen, venjari hjá Stjørnuni. Einastu stigini komu
stundin, men stokkut hon er, Eftir vár kemur heyst, eftir dag kemur nátt, Og eitt sinn tað at lýsa fer. Ver tí íðin og sáa og gev ikki grið, At títt arbeið kann búnast í frið.
Eg eri ein góður vinur, tí eg eri loyal og trúføst og vil forsvara mínar vinir við nevi og klóm, so ver ikki fyri. Traðkar onkur á meg, so traðki eg aftur Og so eri eg pillhamrandi forvirrað. Soleiðis ljóðar
Effersøesgøtu og lótu skot av við luftbyrsuni. Fyrru ferð hildu teir seg ikki raka bilin, men seinnu ferð ver eingin ivi. Tá fór høglið gjøgnum báðar síðurútarnar aftan. Høvuðsákærdi greiddi í rættinum í dag frá
Effersøesgøtu og lótu skot av við luftbyrsuni. Fyrru ferð hildu teir seg ikki raka bilin, men seinnu ferð ver eingin ivi. Tá fór høglið gjøgnum báðar síðurútarnar aftan. Høvuðsákærdi greiddi í rættinum í dag frá
heiminum, og nógv fólk eru komin á gott gjøgnum árini. Serligt vinarlag hevur síðan ungdómsárini verið við Beggu og John Justinussen. Rhoda setti heim, mann og børn í fyrstu røð. Henni dámdi væl at hugna
hítir og svølgt, sigur løgreglumaður. *** Lívið gongur við tí rúkandi ferð, so njót lívið á tamb og ver takksom fyri øllum tí vakra rundanum teg oga llar avbjóðingarnar, sum eru og hav í huga, at tú hevur
