heiminum er hetta stríðið ikki av, og dømi um at arbeiðsviðurskifti í altjóða høpi ikki eru í lagi, koma javnan fram í fjølmiðlunum. Í Føroyum burdi tað ikki verið vandamikið at farið til arbeiðis. Hendir ein

hálvleiki. Talan var ikki um nakran stóran málmøguleika og sum heild, so var talan eisini um ein javnan dyst. Føroyska liðið hevur havt vindin í ryggin. Nú er spurningurin um tað hevur havt eina stóra

Javnan frætta vit um nýggj heilsurák, sum skulu eitast at hjálpa fólki at klænka, men hvat er hetta fyri heilsurák, hvat riggar, og hvat riggar als ikki? Í seinnapartssendingini á Rás2 mánadagin greiddi

tá familjan flutti til Danmarkar. Hann hevur síðani verið onkur skúlaár aftur á Toftum og vitjar javnan, og Gerhard metir seg sjálvan sum toftamann, haðani pápin eisini er. Mamman er av Jútlandi. Tað verður

funnu saman um tónleikin, var leyst og liðugt. Tær vóru veruliga á bylgjulongd, og síðani hava tær javnan havt framførslur, verið í studio og skrivað sangir saman. - Vit finna sera væl út av tí, okkum dámar

tímar í dag- og kvøldtímum, tá ið vaktarskiftini eru. Tá eru flestu búfólk vakin, og tí skapar hetta javnan órógv millum búfólkini, um starvsfólkið er upptikið inni á einum kamari, og tey tí ongi starvsfólk

væntu næstu tíðina. - Eg havi ongantíð kent nakran, sum hevur krabbamein, men hinvegin hoyrir mann javnan um krabbamein, og tí visti eg, at hetta var rættiliga álvarsamt. Men akkurát hvat tað var, sum eg [...] hóast hann er frískur av blóðkrabba - framvegis tekur onkran heilivág, og blóðroyndir verða gjørdar javnan. - Heilivágurin ger meg rættiliga troyttan, men annars kenni eg meg væl, og eg haldi, at eg havi

dystirnir altíð at vera undirhaldandi og málríkir. Í fjør vunnu vit ein dyst 4-3 og spældu ein dyst javnan 3-3, og í báðum førunum vóru vit aftanfyri upp til fleiri ferðir. Tá megnaði KÍ eis­ini í rættiliga

tað er hart lív at vera íverkseti. Ofta mangla pengarnir, og ivin um ein skal gevast stingur seg javnan upp, tá íløgur mangla og eingir pengar standa á kontoini. Tá vit tosa um íverksetarar, hugsa vit

ferðir skrivaðu donsku miðlarnir um klæðini, sum Guðrun Sólja var í, tá hon luttók í kappngini, og javnan bleiv skrivað um hennara kropsvekt. - Tað var einki dulsmál, at eg var stór, men hinvegin, so verður