vakri sandurin. Fólk tora sjálv nóg illa at ganga eftir bygdarvegnum, og tey tora so als ikki at loyva børnum sínum oman á stóra og vakra sandin at stuttleika sær í góðveðrinum. Til tað er farleiðin alt

ávísum treytum. Um vit vilja tað, hvørjar skulu treytirnar so vera? Hvussu tíðliga ella seint kann ein loyva sær at skilja frá? Hvussu stórt skal frávikið vera frá tí "normala"? Hvussu nívandi skal tað vera

donskum málum. Tað er greitt, at Anfinn Kallsberg her hevur eitt problem. Hann kann ikki sum løgmaður loyva sær bara at standa og hyggja at, meðan hansara egni Óli Breckmann aftur fer at leggja seg út í danskan

ektina í Hvalba. Hann hevur eisini tríggjar pápabeiggjar sínar á orði. Ein teirra er Mortan. Vit loyva okkum at endurgeva brot úr hesum lýsingum hansara.. Um ættarfólkið í Hvalba skrivar hann m.a., at

umsøkjararnar, og at eitt loft er yvir teimum. Tvs. at jú meira tú krevur á einum øki, jú minni kann man loyva sær at krevja á øðrum økjum. So hesi tingini hava samband viðhvørt annað - í hvønn mun tú skal leggja

fitt av íløgupeniningi innan hetta økið. Tí við hesum høvdu vit fingið tvey fyri eitt - um man kann loyva sær at málbera seg so: Vit høvdu fingið dagført serstovnaøkið upp á eitt rímiligt støði, og samstundis

eftir at býráðið í Eysturkommunu hevur mist tolið við landsins myndugleikum og herfyri noktaði at loyva Norðoyatunlinum framhaldandi íbindingarloyvi í tann kommunala vegin. Býráðið hevur eisini hótt við

okur sum menniskju - sum einstaklingar - og sum samfelag umboða. Tá hetta er sagt, má jeg eisini loyva mær at venda hetta sama inn eftir móti okum sjálvum. Tá okur føroyingar uttan at himprast kunnu fara

. - Flestu eru væl samd við mær í, at tó at ullin í dag ikki er "Føroya gull", so kunnu vit ikki loyva okkum hetta og at allar royndir at gagnnýta føroysku ullina mugu stuðlast, sigur Jenis av Rana í

teg sjálvan búskaparliga, áðrenn tú gevur teimum loyvi. Helst stór og sterk oljufeløg -Eiga vit at loyva nógvum oljufeløgum at leita ella satsa uppá nøkur? -Eg haldi, at vit eiga at ansa væl eftir, at tey