helt atlíkavæl ongantíð at tú gjørdi nokk og Herman stákaðist í køkinum og hjálpti til við at gera mat til øll. Sum ung var tú í Danmark og lærdi til syirsku, og tú brúkti tíni evnir til fulnar. Tú var

er fantastisk.” (Eitt svar, sum kanska undrar onkran -) Fjallatalan Men hvat sigur so henda tala í Matt. kap. 5-7. Sum varð hildin í svárastu trongdartíð Ísraels - sperd við hatri og illvilja. Landið kúgað [...] náðin og sannleikin er komin við Jesusi Kristi” (Jóh.ev. 1,17), og lat okkum tí bara lesa, hvat ið Matt. 5. byrjar við: Táið Hann nú sá fólkið, fór Hann niðan á fjallið, og táið Hann hevði sett Seg, komu

verður sum hetta lítla barnið, eyðmjúkt og álitisfult, skal gerast tann størsti í Himmiríkis ríki” Matt.18,4 Við hesum orðum vilja vit lýsa vit frið yvir minnini um okkara lítla fitta Hjarnar. Omma, mostrar

tær í summarhús, og har høvdu vit tað gott. Vit vóru nógvar súklutúrar, vóru á strondini, ótu góðan mat o.s.fr. Tú elskaði at vera niðri í summarhúsinum á Blåbærvej, har tú vart hvørt summar í nærum 40 ár

skalt elska næsta tín sum sjálvan teg!« Í hesum báðum boðunum hongur øll lógin og profetarnir.«” (Matt 22,37-40). Jesus endurgevur hitt stóra boðið við 5. Mós 6, 4 – 5, og so lærir hann okkum samstundis

Hugsi ofta hvussu hon hevði tíð at lesa so nógv, samstundis sum hon eisini seymaði klæðir, gjørdi mat sum fáur, tók ímóti gestum og alt møguligt annað í heiminum. Pápi sum altíð var upp á fartin, bæði

og vælsmakkandi mat, og hon elskaði at geva húsfólki og gestum tað besta, ið húsið kundið bjóða. Hon var eisini ein frálíkur bakari. Hon hevði til frægd at lesa bøkur og bløð um mat, men tá ið hon fór

Komið higar til mín øll tit, sum arbeiða og ganga undir tungum byrðum og eg vil veita tykkum hvílu. Matt. 11.28. Æra verið minni um Hans David. S. Ø.

húsmóðir, kona og mamma, og hetta starv tók hon í stórsta álvara. Hon helt húsið reint og snøgt, gjørdi mat, vaskaði klæði og hjúklaði um familjuna og gjørdi alt so heimligt og fjálgt. Mamma var miðpunktið og

í morgin, tí at morgindagurin man stúra fyri sínum egna. Hvør dagur hevur nóg mikið í síni plágu. Matt. 6,34. Sálomon sigur í orðatøkunum: Rósa tær ikki av morgindegnum, tí at tú veitst ikki, hvat dagurin