inhabilur sambandsmaður. Tú eigur sjálvur Bjørn Kalsø, mentamálaráðharra. Sum formaður í Norðoya Sambandsfelag kundi tú byrjað við at lýst til ein fund í Norðoya Sambandsfelag, har tit tóku Bjørn
kostráðgeva á Landssjúkrahúsinum at ráðgeva diabetissjúklingum. Meðan ríkisfelagsskapurin sambært løgmanni tykist merkja, at ágóðar koma úr Danmark til Føroya, so er hetta dømi um tað øvugta
Føroyum. Sambært fráboðan í útvarpinum í gjár, skal sendiflatan, sum seinastu tíðina hevur verið gjøgnumsúrgað poppradio – strammast uppaftur meira tann kommersiella vegin. Samstundis
menniskjum. Sjálvt gongdirnar eru fullsettar av fólki. orglið spælir, og samkoman syngur, sum einanas ein finsk samkoma kann syngja. Brádliga signalisera kirkjutænararnir frá sakristinum [...] undirskriftir. Tað var frá øllum kristnum felagsskapum í býnum. Frá Statskirkjuni til hvítusunnusamkomuna. Allir felagsskapir vóru samdir um at fyriskipa nøkur vekingarmøtir. Og nú vildu teir hava [...] fyri innbjóðingina. Tað var vist fyrstu ferð í býarinnar søgu, at man varð vorðin samdur um tílíkt samarbeiði. Men eitt er at velja, nakað heilt annað er at kunna. Arbeiðið á øðrum støðum tóku alla mína
hoyra hetta kvøldið í Norðurlandahúsinum var ikki einsmans avrik, men úrslit av góðum fyrireikandi samstarvi millum musikklærarar. Hetta samstarv kom eisini greidliga til sjóndar, tá valaliðið av
fara pensjónistar í Danmark at rinda so nógvan skatt at teirra pensjónum um 40 ár, at tað næstan samsvarar við øktu útreiðslurnar til hesi somu eldru. Støðan er nevnliga tann, at tá pensjónir verða
har valið antin stendur ímillum ein borgarligan høgravendan politikk ella ein meira sosialan og samhaldsfastan vinstravendan politikk. Hetta vildi givið veljaranum ein møguleika at valt ítøkiligan [...] meðan í hinum borðinum eru Sambandið og Fólkaflokkurin sum eitt. Onkur helt speiskliga fyri, at nú var Sambandsflokkurin ættleiddur av Fólkaflokkinum og lat honum upp í hendi at stýra øllum. Men summa summarum
hátt vísa mær samkenslu. Tað var hugaligt at uppliva slíkar hendingar.” Hesin eginleiki hjá Hans samsvarar væl við tað, sum Dimmalætting skrivar um hann: “Hann hevði av síni háskúlavitjan í Askov fingið
hátt. Fólk vórðu sett í fongsul fyri millum annað at ’ærumeiða flokkin ella statsleiðararnar’, fyri ’samfelagsligt niðurbrótandi virksemi’, fyri at gera ella siga eina politiska vittigheit, fyri at royna [...] klivin nógv at bjóða: tvær sengur, tveir stólar, eitt vask og ein wc-kumma. Her búðu tveir fangar saman alt samdøgrið. Endamálið hjá Stasi var at knúsa andan hjá fangunum, so teir at enda játtaðu, [...] stein oman á byrðu hjá teimum longu niðurkúgaðu fangunum, at teir ikki eingong kundu líta á sínar samfangar. Avhoyrast langt út á náttina Avhoyringarnar av fangunum vóru ikki allar eins. Summar tíðir
varðveitt, og í tí sambandi er neyðugt at lesa, at kanna upptøkur av dystum og venjingum og eisini at samskifta umvegis telduna og í telefonini. Í tí sambandi er tað týdningarmikið, at venjarin er tøkur [...] pensum at venja í øllum aldursbólkum, og vit hava einar 20-25 vaksnar venjarar til øll liðini. At samstarva við hesi er sera spennandi, og tað gevur stóran íblástur. Upp og niður Tað man kennast stórur
