tveir norðmenn høvdu boðað frá, at teir ætlaðu sær við, men tá bíðað hevði verð eftir teimum eina góða løtu, varð valt at fara. So máttu teir bara koma aftaná, um teir veruliga ætlaðu sær vð. Teir komu ikki
av kokkunum kemur og biðjur um hjálp, tí tey ikki fáa skrúa gassið niður í køkinum. Eftir lítlari løtu er hann aftur og sigur stoltur: - Útbúgvingin kemur mær til góðar. Eg eri lærdur elektronikkmekanikari
in gott síggja út sum ein nissumaður í tí sambandinum? Óli hugsar víðari og leggur so aftrat góða løtu seinni. ? ? Eg hevði heldur ikki teknað føroyingin í føroyskum klæðum. Óli hugsar framvegis, og nú
kapital í før?oysku alivinnuna kann sostatt verða sum hjá hinum, ið pissaði í buks: Tað vermdi eina løtu. Hann ivast eisini í, um útlendingar eru førir fyri at geva okkum nakra serliga vitan, sum vit ikki
hugleiðingar um eldrapolitikkin hjá Vágs Býráð. Men harumframt var alt, sum hoyrdi eini hugnaligari løtu til, sangur, upplestur, skemtisøgur, kaffi, kakur, nógv prát og væl av fólki. Síðani Sigvald Kristansen
føroyingar kunnu liva í. Tit hava sett teimum virðiligan minnisvarða, sum verður avdúkaður um eina løtu. Mátti hin livandi Guð, sum var álit fedra okkara, framvegis verið okkara álit, undir teimum heilt
hevði tað heldur ikki hjá okkum verið nøkur løtt avgerð at lagt málið inn fyri Haag. Eg ivist onga løtu í, at var Edmund Joensen, løgmaður og trumfaði ígjøgnum at fáa málið uppá hægsta politiska stig, og
hamara og meitli, tá maðurin arbeiddi. Jens varnaðist, at hann snakkaði danskt. Hann steðgaði á eina løtu. Hugsaði. Hann hevði bæði í skúlanum, og millum dreingirnar, sum hann spældi við úti í Hornabø følt
gudstænastuna, har tú fær íblástur, ugga ella vón, syngur vakrar sálmar og annars situr í frið eina løtu og samstundis er partur av einum felagskapi. Eg lurti eisini javnan eftir donskum gudstænastum
leikin. Ikki, at nakar tók teir fyri fult, men allíkavæl leikurin førkaði heiminum nøkur stig eina løtu, og tað er tað, sum sjónleikur kann, og skal. Beint nú hevði tað til dømis verið upplagt at gjørt
