lánt tittulin frá sálminum eftir Linu Sandell »Ongum er so trygt at fara«. Guds lítli barnaskari er kjarnin í bókini, sum er borin á einum átrúnaðarligum undirtóna. Tað fantastiska og realistiska gongur hond

Eyðun, eini tveir við navninum Høgni og ein Ísak Bólkurin varð til fyri einum trimum árum síðani. Kjarnin í bólkinum eru teir tríggir, Páll Georg Hammer, Finnur Jensen og Páll Oddur Rubeksen. Finnur Jensen

skal ruddast upp í málinum. Men er ruddað upp, nú tann órættvísa setanarviðgerðin stendur við! Er kjarnin í málinum ikki, at ein privatur borgari púra ósekur verður jarðlagdur í einum politiskum og hugs

neyvan fer inn í ta politisku viðgerðina (tvs. brot á starvssetanarpolitikkin) av málinum, sum er kjarnin. Sambart ÚF í vikuni segði løgmaður, at hann roknaði við, at Høgni Hoydal tók málið upp. Tað kundi

bólkarnar høvdu aftur hesaferð tikið stórskíggjan í nýtslu, aðrir høvdu livandi ljós við á pallin, og kjarnin í tí heila var eitt gott tónleikaligt upplivilsi við fimm sera ymiskum bólkum. Fegnir vinnarar Vinnarin

Tað, sum eg haldi verða serstakliga løgið er, at í hesi semju, sær tað út sum fýra økir, skýrd kjarnin í suverenitetinum, ikki kunna yvirtakast. Hesi fýra øki eru verja og trygd, borgararættur og føroysk [...] leistinum við eini yvirtøkulóg. Her verður gjørt soleiðis at øll økir, uttan tey sum eru suverænitets-kjarnin, kunna yvirtakast í einari process og soleiðis skal ikki samráðast um hvørja yvirtøku serkilt. Hetta

og vísindalig avrik teirra. Alt annað varð tikið upp til kjak, bara ikki tað, sum átti at verið kjarnin í málinum. Tá ið tosað verður um eitt vitanarsamfelag, so merkir hetta ikki bara at vitan er gru

ævinleikan á, sigur hann. Hann sigur, at hetta er hitt størsta og dýrasta evni í allari skriftini, kjarnin í sjálvum gleðiboðskapinum og øllum sonnum kristindómi: At Harrin Jesus læt lívsblóð sítt fyri okkum

aftur. Revurin, sum verður vinmaður hjá prinsinum, sigur, at tað alttýðandi er ósjónligt. Hetta er kjarnin í søguni. Sum menniskja má man leita eftir týdninginum við lívinum. Bæði frásøgumaðurin og tann lítli

annan flokk ella øvugt. Tað ber til at siga, at skipanin byggir á flokssamleika. Ja, at flokkurin er kjarnin í skipanini. Stórt arbeiði verður lagt í at fáa næmingarnar í tí einstaka flokkinum at taka júst