fagnaðarsong, tit, sum í dustinum búgva! Tí døgg Tín, og jørðin gevur deydningar aftur til lívs.« At enda gav Hans David meg hond sína og takkaði mær. Eg vóni, at næstu ferð eg taki hann í hondina á honum, verður

Longu í 1945 ger Erlendur Patursson ta politisku støðuna upp. Í einum bóklingi, sum Norrøna forlagið gav út, viðger Erlendur amtsskipanina og vísir á, at føroyingar sjálvir hava lítið og einki at siga undir

ein part fara at skilja at hann altíð í øllum ger tað besta fyri okkum, sum hann elskaði fyrst og gav sín einborna son at doyggja fyri. Óli var hóast veikur likamliga, ein so sera vitugur og árvakin lítil [...] leingist til landið har uppi. 2. Og táið slætt er lívsins hav, Og blikalogn, Mong gáva góð, sum Harrin gav, Fall mær í ogn, Tá alt er sól og summar her, Tá minnist eg: Í landinum har uppi er Tó fagrari. 3.

eitt nýtt hugskot. Hann ætlar at seta pening í eina nýggja vinnugrein, og skuldi tað hent, at hetta gav avkast, kann konan fáa peningin aftur um eini 15 ár. Verður einki avkast, skal hann eiga peningin.

bjørgini, fara á flot, kvøða osfr. á nakað sama hátt, sum vit hava gjørt í øldir. Hetta, helt hann, gav føroysku mentanini eitt kjølfesti og eitt fjølbroytni og eina kraft, sum hann ikki hevði sæð aðra staðni

latið eitt hús fult av ljóðførum.Eg var á tal við deildarstjóran í danska mentamálaráðnum, og hann gav mær ráð, at gera ætlan við trimum stigum. Eitt fátæksligt, eitt miðal og eitt í stórum stíli. Men undirtøka

løtuna at mansverja bæði Artur og Costin, aum báðir høvdu verið sera sjónligir í spælinum, men hetta gav so aftur meira pláss til liðfelagar teirra. Sostatt kundi tað seinastu minuttirnar gera tað sama, at

ÍF ? Mjølnir 3 ? 0 (25-17, 25-20, 25-15) Steypafinala, menn ÍF hevði undan dystinum fingið at vita, at teir vóru favorittar at vinna. Tað royndi liðformaðurin hjá teimum, Bartal Eliasen at afturvísa,

burturúr hesum finalunum, og karmarnir vóru fyri góðum dystum vóru góðir. Høllin var mestsum full, og tað gav góðan stemning. At sjónvarpið hevur lært frá seinastu steypafinalunum var sjónligt. Myndirnar vóru

slutt, tá Paul Watson við beráddum huga rendi á hvalabátin og knústi hann. Rætturin kravdi, at Watson gav hvalamonnunum ein av sínum egnu bátum sum endurgjald, men ístaðin valdi hann at søkka sítt egna skip