dátt við at hoyra deyðsboðini av Jákupi tann 22. mars. Hóast livimátin ikki var so góður var tað ringt at skilja, at hesin sera livandi maður ikki var longur okkara millum. Vit báðir høvdu hóast mót­partar [...] eisini fyribyrgdi hesum var, at vit altíð kundu tosa saman. Tað var neyvan vika, at tað ikki varð ringt. Jákup hevði eitt lætt lyndi, og hann var altíð hugnaligur at vera saman við, eisini tá ósemjur kundu

Tað var ringt at ímynda sær, at henda sera livandi kvinnan skuldi vera farin so ung. Men hetta var satt. Hon hevði verið sjúk í eitt ár, og her var einki at gera. Tað vóru ótrúliga nógv, sum kendu Jonny

visti, hvønn veg tað bar, er tað ringt. Ein kann fyrireika seg rættiliga nógv til, at tey nærmastu skulu fara av hesi fold, men tá dagurin so kemur, vil tað altíð vera ringt. Serliga við tær, góða omma, tú [...] barndómi mínum fram fyri meg. Eg minnist, hvussu nógv eg elskaði at koma út til tín. Eg minnist , hvussu ringt tað var fyri okkum tríggjar systrar, tá vit fluttu úr Sørvági til Miðvágs, tí vit vildu ikki vera

ár so glaður um hetta tú var, á ferðini fekk tú eitt bløðandi sár tó tolin í hjarta tað bar. 3) So ringt er at skilja tú er ikki meir her niðri á okkara fold, men situr har heima hjá einglunum fleir tín

Tú hevði ringt á mína telefon, tá ið vit vóru inni í Norra fyri nakað síðan. Tankarnir leita um ta tíð, vit hava havt saman ígjøgnum alt lívið. Vit vóru so at siga javngamlir og grannar alt lívið. Vit

mundi tó hava eina meining við, at tú skuldi verða eingil so tíðliga. Men fyri okkum er meiningin ring at finna í allari sorgini. Vit vita tó, at í himli er ongin pína, og at tú hevur tað gott. Hesum kunnu

er tagna og fólna er rót, er farið til ævigar strendur. Lívið er handað til sorg og gleim, eina er ringt at standa Tí er so sárt at missa ein, ið elskaði lív og anda. Vit altíð teg minnast við gleði og gleim

tómt verður tað hjá ommu. Allar tær góðu løturnar saman við tær, fari eg at sakna. Ja tað verður ringt at siga hvat eg fari at sakna mest, tí tað verður alt. Eg eri so glað fyri at hava fingið so nógva

Tað er altíð ringt at seta seg niður at skriva minningarorð, og so serliga tá tað er ein, sum man er komin at halda nógv av. Karl var ein maður, ið ikki segði so nógv í orðum, men álíkavæl vistu tú altíð [...] klárur at fara á møti kl. 18.00. Men so bleiv Karl sjúkur, bleiv veikari og veikari, tað var ótrúliga ringt at síggja, hvussu hann viknað. Men eitt er vist, í dag hevur hann tað gott, burtur úr likaminum heima

i. Eisini tá tit bæði fóru til Danmarkar við Arnbjørn, tá tók John sær av øllum heima. Tí er tað ringt at skilja, at hann ikki er her longur, hann, sum altíð var arskur og sunnur. Tað er, sum tú Hans Petur