soleiðis at øll koma at gjalda tunlarnar gjøgnum vegskattin. Álvaratos. Nú er hetta kjakið rættiliga farið út av sporinum. Vit eru eitt pinkuland, við einum sera avmarkaðum vegakervi. Vit hava brúkt
Fólkaflokkurin stendur heilt víst í skuld til løgmann – tí higartil er Fólkaflokkurin farin við øllum. Spurningurin er so bara, hvussu leingi Fólkaflokkurin kann liva við at hava ein
álvarsamar avleiðingar fyri tvey aðalráð, sum hava mist sín aðalstjóra: Leivur Harryson er farin úr starvi sum aðalstjóri í Mentamálaráðnum, meðan Poul Geert Hansen er fluttur úr aðal
Fólkaflokkurin aftur vunnið ein sigur í samgonguni. Vildi løgmaður stýrt, so kundi hann sjálvur farið til Danmarkar fyri at fingið hasar 200 milliónirnar.
Allir flokkar hava tí seinastu árini boðið fjølmiðlum við. Fólkaflokkurin er farin so vítt, at hann hevur enntá sent allan landsfundin »live« á internetinum. Men leygardagin kom vend í hjá
eisini greinina. Livar úr Hvannasundi rógva tvørtur um Atlantshav í opnum báti og greinina: Ikki so farligt
trý tingfólk hjá Tjóðveldinum á vaktini. Sambært útvarpinum var Heini O. Heinesen farin troyttur til hús, Páll á Reynatúgvu var svangur og fekk sær ein bita, meðan Bjørt Sam
ella serrættindi, sum eitt nú lógina um skrásett parlag, ið flest okkara grannalond nú eru farin burturfrá. Vit ynskja at gerast partur av tí lóggávu, ið er á økinum, og at fáa sama rætt
neyðugt hóast tann munagóða fíggjarstuðul, sum Torgard hevur fingið gjøgnum árini frá fyrst og fremst FarLit/Norðurlendska Týðingargrunninum og Mentanargrunni Landsins og í einstøkum føri Tórshavnar Kommunu
klappar politikara á ryggin. Tíðin við brøðralag og fólkapensjón og samfelagsligum samanhaldi er farin. Nú snýr tað seg um meg og mítt. Føroyskur politikkur er farin frá samhaldsfesti til einstaklingsrøkt
