innyvir hjørtu okkara og kølt tey niður. Vit hava nýtt heilan so leingi, at vit hava gloymt at liva hjarta. Tíðin er nú komin, at vit velja at liva við náttúruni, og liva kærleikskensluna. Áhugavert er tað
høvi til at hava teg millum okkum nakrar dagar afturat og royndu at siga tær alt sum vit høvdu á hjarta. Tú skuldi havt verið til seinastu próvtøkuna á Handilsskúlanum. Ein glotti hómaðist tann dagin
Sambandsflokkin til Tórshavnar Býráð. Tað fall mær sera lætt at játtað at lata meg stilla upp, tí mítt hjarta brennur veruliga fyri Tórshavn og borgarunum, ið her búgva. Eg meti meg hava nakað at bjóða, og vil
ikki nøktandi? Er tað størsta býnum í landinum verdugt? Góði Heðin Mortensen. Tú hevur eitt stórt hjarta, tá ið talan er um ítrótt, tað vita vit. Tú situr eisini sum formaður í nevndini fyri høllini á Hálsi
teir var hørð, og tað kom ikki upp á tal, at Beinir gav skarvin yvir, nei hann kappaðist av heilum hjarta, og ikki fyrr enn Olaf fór um málstrikuna, gav Beinir upp at vinna gullið. Úrslitini Úrslit 4. og
Upplatingardagur Upplatingardagurin verður fríggjadagin 29. oktober klokkan 17-19, fjølmiðlarnir eru hjarta-liga vælkomnir. Stjórin á Oluf Høst Museet, Jens Henrik Sandberg, setur framsýningina. Fólk eru vælkomin
míni heimbygd Òyndarfjørður. Eg sleppi ikki at bera guds orð fram, soleiðis sum tað bylgist í mínum hjarta, soleiðis sum Gud talar til mín. Eg verið noyddur at lesa onkran turrgeldan lestur, sum ein útbúgvin
eitt vár Hvørt eitt tár Hvørt eitt sár Alt tað var jú í gjár Onki angri eg Onki av øllum eg angri Hjarta slær Lívið tað Byrjar í dag Byrjar saman við tær Týtt úr fronskum, Jytte Joensen
at eydnast,« segði hann. »Hoyrir tú tað, lítli áarløkur, ið kemur innast inni úr sjálvum fjalsins hjarta, nú fara ljósari og betri tíðir at koma fyri land og fólk.« Jú, eg hoyri og gleðist, segði eg, og
ikki borið meg longri á leið enn til at sanna mín dárskap, men aldrin til at bøta um mítt skilaleysa hjarta. Hon hevur ikki hjálpt mær meira enn náðin. Tó kann eg ikki finna annan máta at dyrka Gud uppá enn
