fólkunum suður. - Verður hendan ætlanin sett í verk, verður hendan royndin at nøkta tørvin á eldrabýlum, skotin í senk, hóast hesar fýra kommurnar í syðru helvt í Suðuroy hava sett seg í stóra skuld fyri at loysa
støða verður nú sett upp undir grovum tíðartrýsti, har kravt verður svar uppá, um vit vilja verða skotin ella hongd. Altso: Antin binda tit føroyska skattgjaldaran til eina stóra skuld og ókendar bindingar
Men tað kann vera, at Jenis av Rana var ov bráður og at hann hevur selt skinnið, áðrenn bjørnin er skotin. Tórshavnar Býráð umrøddi spurningin hóskvøldið og har gjørdi Kári Johansen, formaður í havnarnevndin
teimum omanfyri seks hundrað tunnilsatkvøðunum: at alt rumblið bara hevði við sær, at tunnilin nú er skotin so langt inn í framtíðina, sum ongantíð áður. Hetta var vánaligt politiskt handverk, tí ongin vil
ár seinni kom Berlinmúrurin, og tá gjørdist tað ógjørligt at koma úr DDR. Tey sum royndu tað vórðu skotin. Tað var eisini sera trupult at koma inn í landið hjá fólki í støðuni hjá Dieter. Tó kundi hann koma
leyp hann aftur úr stólinum, Heðin Mortensen, borgarstjóri í Tórshavnar kommunu, sum um hann varð skotin í fótin. Við greinini “Útpurring Suðurstreym” kemur eitt ramaskríggj. Hann veit, eins og allir føroyingar
nítiárunum. Dysturin á Mølini var ikki sørt málríkur, og tá avtornaði vórðu ikki minni enn 11 mál skotin í dystinum. Endaliga úrslitið gjørdist heili 7-4 til heimaliðið sum sostatt hevur tikið seg trý stig
og livir hann undir eini skipan, einum politskum yvirvaldi, hvørs høvuðsábyrgd er langt av landi skotin og hvørs skipan ongin hevur álit á, so vil búskapurin síggja út hareftir. Nei veruleikin er at tú
Neistanum var tað sum nevnt Kári Mortensen, sum tók tyngstu tøkini. Fimm av teimum trettan málunum vórðu skotin upp á brotskast (tvær ferðir upp á tveir minuttir hevði óhepni StÍF-málverjin Johan Danielsen ávikavist
at grava eina grøv. Tá hetta so er liðugt verða øll sett eftir rað frammanfyri grøv-ina og síðani skotin. Slíkt hendur ofta, men er tað kanska sersstakliga nýtt undir krígsstøðu. At fólk knappliga hvørva