skal eydnast. Uttan útjavning fáa vit A og B kommunur og harvið A og B borgarar. Hesum kann einki landsstýri liva við. Hartil verður talan um blokkstuðul, ið ivaleyst verður eitt framstig, sum eitt nú fer

kemur uttan mun til, hvørja støðu kommunur og teirra borgarar hava til tær ætlanir, ið skiftandi landsstýri hava havt um bygnaðarbroytingar. Nýggja landsstýrið hevur greitt signalerað, at tolið nú er um

Landssjúkrahúsið virkar sum ørska. Tað sær ikki mætari út enn, at samgonguflokkarnir á løgtingi og í landsstýri ikki bara góðtaka hetta, men tað tykist sum teir vilja steðga tí góðu fakligu tilgongd og tí menning

á, at tað verður Sambandsflokkurin, sum eftir valið, fer at leiða samráðingar um at skipa eitt landsstýri. Hann vil helst í samgongu við Javnaðarflokkin og Sjálvstýrisflokkin. Tað eru sterkar kreftir í

Hetta kann uttan at vit geva tí gætur hava nakað at gera við, hvønn Sambandsflokkurin skal skipa landsstýri við eftir komandi val. Tað er nógv, sum bendir á, at sterkar kreftir í Sambandsflokkinum ynskja

víðari til almenningin. Her hava landsins myndugleikar enn nógv at læra. Her ikki minst løgting og landsstýri. Sosialurin

og heilsuverk, um vit, væl at merkja, halda, at vit duga nóg væl á hesum økjum. Tað, sum Føroya Landsstýri hevur í umbúnað í Peru, tykist verða ein skilagóð ætlan. Talan er um eitt samstarv innan øki, har

okkurt skilagott átti at komið burtur úr hesi broyting. At liggja beint upp at bæði løgtingi og landsstýri, býráði og mongum øðrum stovnum og fyritøkum skapar sjálvandi heilt nýggjar og øðrvísi møguleikar

ikki at broyta tann demokratiska veruleika, at ein meiriluti av flokkunum á tingi skal velja eitt landsstýri, sum má og skal hava ein setning at arbeiða eftir. Hinvegin hevði tað verið gott, um garðurin millum

gera eina skitsu og eitt pappmodell uttan samtykt, so eigur tingið at reisa misálit og velja nýtt landsstýri ella seta administratorar ístaðin fyri ministarar. Ein kritisk andstøða er altíð gott, men máti