um og dálking av m.a. okkara føðigrundarlag, tað sum gróðurin gevur og tað sum svimur í havinum. Grind- og spik er ikki etandi, sigur onkur, meðan annar heldur vil hava burgara og danskan speril. Livst

frá mammuni streymaði gjøgnum nalvastreingirnar, sum kroppur hennara hevði umgjørt úr røstum fiski, grind, eplum, turkaðum kjøti og drýli, føði sum náttúrubúskapurin í Oyndarfirði bar upp til varrarnar. Og

fingu sandvíkingar eitt kók í part og tað mundi koma væl við, tí nú er so langt síðani, att eir fingu grind seinast, at nú hava tey allarflestu verið púra sør rættiliga leingimhvørvi, har tónleikur hevur staðið

ímóti grindadrápi, men eg havi ongantíð sæð slíkt og so nógv blóð flótað. Men mær dámar væl at eta grind. Eg kom til Føroya á Ólavsøku og tað var ógvuliga stuttligt at sleppa at uppliva tað. Nýggjárið við

okkum eitt kók, tað ber framvegis til at fara eftir náta tá tann tíðin er, og vit drepa framvegis grind. Somuleiðis liva nógvir siðir enn, sum eru heftir at jørðini. Fólk kunnu hava nakrar seyðir gangandi

hann uttan trupulleikar klárar at selja sjálvt neyðrím, sosum í lagnum Ost í Nato, har hann rímar grind, mynd, vind, synd, tind, lind, hind til húðloysi. At skriva einfalt Á sjey løgum eigur Kaj Klein sjálvur

aftur til Føroya til arbeiðis á Ferðamannastovuni. Hetta summarið upplivdi eg sera nógv. Vit vóru í grind, eftir havhesti, gingu í fjøllunum og vóru til útróðrar, og tá eg fór heim aftur til Sveits hetta

"De danske Vægtvogtere". Skúlar hava evnisdagar um mat og motión. Yvirlæknar eru í hornatøkum um grind. Serfrøðingar smakka skerpikjøt á vísundaligum grundarlag. Professarar skriva bøkur um hjallar. Bóndur

ikki kulda. Hon er eisini blivin ovurviðkvom fyri nógvum sløgum av mati. Margarin, kál, gularøtur, grind, fisk mjólk, ostur, kaffi og nógvur annar matur, er tað reina eitur. Men nú hon hevur fingið greiði

liggja í smáum bátum og dyrgja í sundinum. Mitt í allari skipaferðsluni liggja teir. Tættir sum í grind. Tað kemst av, at teir royna eftir fiski, sum ferðast í torvum gjøgnum sundið. So neyðugt er at vera