hugsunarháttin í Føroyum. Vit leggja kanska ikki so grúiliga væl merki til tað, men eg ivist onga løtu í, at vit eru heilt nógv ávirkað av tí, sum hendi eystanfyri, og tí skifti, sum hevur verið her ímillum
hann á pikkandi og klórandi. Men klokkan var nú farin av sjey, so okkurt mátti gerast. Eg stóð eina løtu og tók dyrvi til mín. Hanin gekk róligur og stoltur og spákaði ímillum allar sínar hønur innan fyri [...] uppum hegnið. Og jú, hanin kom rennandi beinanvegin. Efir at hava øst hanan væl og virðiliga eina løtu, vendi eg mær knappliga á, rann við miklari ferð runt um húsini, fekk fatur á tí lítla stiganum meðan [...] ígjøgnum tað tronga vindeygað, so urtapottar og smáir keramikfigurar fuku í allar ættir. Eg lá eina løtu á baðirúmsgólvinum, ímeðan pulsurin kom niður ímóti tí normala. Síðani fór eg inn í kamarið og tók
fullveldistilgongdina á landsfundinum leygardagin. Onkur av fundarluttakarunum hevði hug at ivast eina løtu, um tað var rætt av Jenisi av Rana at stuðla landsstýrinum fult út í fullveldisstríðnum. Men fundurin
Hjørleif viðgongur eisini, at hann ikki eitt sekund hevur angra avgerðina. - Nei, og so avgjørt ikki eina løtu sum hesa. Tá er alt ljósareytt, men tað fer tó avstað við nógvari tíð, sigur Hjørleif, sum annars
úthurðini, og soleiðis verður hetta vanliga prátið millum tveir menn, ið ætla at seta seg niður eina løtu at skifta orð um bókmentir, lagt afturum. Vit fara inn, og eg bjóði honum innar í stovuna, eri einsamallur [...] niðurfyri, okkurt hvítt sløðist innímillum. Eg snúgvi mær aftur at borðinum, og práta vit eina góða løtu um Regin Dahl serliga og Christian Matras. Eg nevni aftur eina yrking fyri honum, eg haldi vera góða [...] eygleiðari hann er, sær hann alt fyri eitt, at har er eitthvørt, ið haltar. Hann vigar orðini eina løtu, áðrenn hann eitt sindur ivasamur tekur hesa einu regluna upp aftur og mestsum kveistrar hana frá
heldur saman, tí hon ræðist eisini løgtingsval. Nú ljóðar, at fólkatingsval kann verða útskrivað hvørja løtu. Ein fær seg ikki til at trúgva, at nakar av samgonguflokkunum stillar upp til komandi fólkatingsval
kvóðu og dansaðu. Hans J. Højgaard var úr sera góðum kingo- og kvæðabergi brotin. Kann her nevna eina løtu, Hans Jákup, Poul Eide og eg vóru bodnir oman til Karl Clausen á Hotel Hafnia. Prátið kom tá inn á
skilir væl løgmann. Eisini metir hann tað sum eina politiska skarnsgerð, tá Fíggjarmálastýrið í síðstu løtu boðar løgmanni frá. Fíggjarmálastýrið og Starvsmannafelagið skrivaðu undir áðrenn miðnátt tann 8.
Jákupi til at halda bóltinum. Kim Daugaard var fyrstur á returbóltinum og sendi hann í netið. Lítla løtu seinni var tað toppskjúttin Peter Graulund, sum skoraði, men áskoðararnir og Brøndby fingu ein kvøkk
tveitti seg fyri føtur hansara, kipti fuglfirðingurin bóltin upp um málverjan og í tóma málið. Eina løtu sá út til, at útjavnandi málið hevði sett enn meira ferð á B36 liðið. Álopini skolaðu oman móti HB-málinum