sigur Jákup Ziskason. Hann er sostatt ikki troyttur av mati og matgerð. - Hvat skal eg gera? Egna? Nei, eg havi gjørt sós alt mítt lív, og tað fari eg nokk framhaldandi at gera, sigur Jákup Ziskason og
greiðir Sakaris Stórá frá. Honum dámar ikki serliga væl at vera í fokus, og hann takkar onkuntíð nei til at vera við í fjølmiðlunum. - Mær dámar ikki serliga væl at vera frammi í fjølmiðlunum, og tí kemur
í dag. Og altíð eru tey so móð og so stressað. Hóast tey hava maskinur til at gera alt fyri seg. ?Nei, tað var øðrvísi fyrr, tá alt varð gjørt við handakraft, sigur Alma og minnist aftur á eina skyldkonu [...] hann var. Gólvið var, sum vera man, fult at blóði. Trægólv var, og tað skuldi skúrast reint aftur. ?Nei, tað var ikki altíð líka lætt, heldur Alma Fredriksen, nú hon minnist aftur á tíðina, sum farin er
Lisbeth Petersen. Segði nei til landsins ovasta sess Afturhaldni tykist vera ein reyður tráður í yrkinum hjá sambandskvinnuni. Í sínum politiska yrki hevur Lisbeth Petersen sagt nei til tveir topppostar
hugna okkum. Hon hevði sæð meg hálvnaknan á eini konsert og vildi gjarna síggja meira. Eg takkaði nei til tilboðið og fyri ikki at særa hana greiddi eg frá, at hetta var freistandi, men eg var forelskaður
greiðir Herman frá. Nakað óbehag av, at hava eitt slíkt starv, hevur hann ikki. Grætur tú nakrantíð? - Nei, tað ger eg ikki, men tað kemur meir enn so fyri, at eg verið rørdur. Hvat er tað keðiligasta við hesum
Hevur tú, síðani tú gjørdist løgmaður, nakrantíð umhugsað at lagt frá tær ella skriva út nýval? - Nei, tað havi eg als ikki. Eg eri ikki tann, sum fer av skipinum. So fari eg nokk heldur niður við skipinum [...] einum eldri ættarliði – og hava fleiri royndir enn tú. Er tað ein ójavnur dystur millum teg og teir? - Nei, soleiðis hugsi eg ikki. Men eg vil heldur siga, at tá ið teir eru farnir burtur úr politikki, so fái
upp á seg, tá hann kann røkja bæði størvini í senn, men tað er fiskimálaráðharrin ikki samdur í. - Nei, uttanríkisráðharrastarvið er ikki eitt vinstrahonds starv. Uttanríkistænastan er sera týðandi, og
er jú heldur eingin unglingi, vit eru og vitja í dag. »Vita tygum hvat dato tað er?« verður spurt. Nei, ikki er heilt greitt, hvussu er við tí. Tá so sagt verður, at tað í dag er tann 10. mars, er hon skjót [...] skyldmaður í triðja ættarliði hevur keypt húsini í Skorini og nú við familju býr aftur á gamla staðnum. Nei, Anna Sofía hevur ikki hugsað nakað serligt um at gerast 100 ára gomul. Tað kemur bara av sær sjálvum
er jú heldur eingin unglingi, vit eru og vitja í dag. »Vita tygum hvat dato tað er?« verður spurt. Nei, ikki er heilt greitt, hvussu er við tí. Tá so sagt verður, at tað í dag er tann 10. mars, er hon skjót [...] skyldmaður í triðja ættarliði hevur keypt húsini í Skorini og nú við familju býr aftur á gamla staðnum. Nei, Anna Sofía hevur ikki hugsað nakað serligt um at gerast 100 ára gomul. Tað kemur bara av sær sjálvum
