ein dagin kemur við einum brævi, har tað stendur, at Samson hevur arvað ein farbróður, hann onki visti um. Eftir hetta broytist alt... Bókin, sum er væl egnað til tey 8-9 ára gomlu, er stuttlig, frálíka

brennast, tí hetta var ein tann seinasti, sum bæði hevur róð út í Føroyum og Íslandi. Søgufróður Hann visti nógvar søgur at siga um bátar og útróður. Osmund segði eitt nú frá eini hending, sum fór fram heilt [...] - Í 1874, tá ið føroyingar byrjaðu at fiska í Íslandi, avreiddu hesir bátar til sluppir. Osmund visti eisini at siga, at í ár 1900 fiskaðu og arbeiddu einir 1000 føroyingar í Íslandi. Talan var bæði um

at vera í báti og at søkja sjógvin. Minnist, at mamma plagdi at biðja pápa taka okkum við, tí so visti hon, hvar vit vóru. Fjøllini og sjógvurin vóru nátúrligur partur av uppalingini, og gav hetta okkum

kettu í samband við myndina, ringdi til mín at vita, um eg visti okkurt at siga frá, um hvørja ávirkan ketta kundi hava á fuglalívið. Í skundi visti eg lítið ítøkiligt at siga um hetta, men kom so at hugsa

henni. Hetta komst fyrst og fremst av, at hon má sigast at vera sera ung við hesari sjúku, men hon visti allatíðina sjálv, at tað var okkurt heilt ávíst, sum bagdi. Hon sigur, at tað var ein ræðulig tíð [...] havi arvað hesa sjúkuna frá báðum mínum foreldrum, og tað var ein lætti at fáa tað staðfest, tí so visti eg, at tað var onki, sum eg kundi gjørt øðrvísi til tess at forða hesum, sigur Mej-Britt, sum í dag

grundaður. (Kol. 1,15 og Jóh. 17,5) Jákup sendi son sín Jósef til brøður hansara at vita um teimum visti væl við. Inkarnatiónin (Gud bleiv menniskjað) er hjartað í tí kristna boðskapinum. Gud sendi son sín

havi nú lisið dómin, sum er avsagdur í Føroya Rætti. Har er í hvussu er ikki nakað nýtt, sum eg ikki visti framanundan. Hetta broytir ikki niðurstøðuna hjá landsstýrismálanevndini. Um vit nú skulu brúka hetta

ikki var einsamallur. Fyrr helt eg meg sita eftir við einum serligum trupulleika, ið ongan annar visti um. Men tá eg fór at kanna eftir, fann eg skjótt út av, at nógv eru í somu støðu sum eg, sigur hann

hetta var hann eisini frásøgumaður sum fáur, skemtingarsamur og hugnaligur at vera saman við. Hann visti ótaldar søgur frá sínum gerandisdegi. Ein av teimum var hendan: Tá hann sum ungur ferðaðist kring

ringja til Hrefnu. Tað var Kjartan sum tók telefonina. Eg spurdi eftir Hrefnu. Hann spurdi um eg visti hvat klokkan var. Eg segði ja, hon er fimm. Kjartan fortaldi mær, at man ikki ringir til fólk klokkan