av bygdini. Tummas byrjaði vaksnamannalívið á sjónum. Hann fór til skips á ungum árum, og trúgvur sum hann var, var hann bert til skips við tveimum skipum, áðrenn hann fór á Sjómansskúlan, har hann tók
tá hann var 6 ára gamal, fekk faðir hansara starv í Oyndarfirði og búði hann har til hann fór til skips. Seinni fluttu tey til Klaksvíkar. Hann er sonur Jóhonnu Katrinu f. Eliasen í Útistovu norðuri í Vági
fyrr í dag, sæst her. 20. januar í ár skrivaði Sosialurin um skipanina: Norrøna er heimsins tryggasta skip til elbilar Nógv er gjørt fyri at gera tað trygt hjá Norrønu at hava elbilar á biladekkinum. Í
barnaárini átti Tummas í heimbygdini, og tá skúlin var frá hondini fór hann, sum so mangur unglingi, til skips. Í 1961 fekk hann skiparaprógvið á Føroya Sjómansskúla, og fór hann tá at sigla hjá DFDS sum stýrimaður
almennan stuðul. Eg minnist hvussu studningsskipanin í 70?unum førdi til, at tað loysti seg væl at eiga skip og einki fáa, tí studningurin helt lívi í stórum skara av flotanum. Vit eiga at klára okkum sjálvi
yvir eftir pápan, Jósup Henriksen, tá hann fór, og síðani hevur Tummas Henriksen fingið trý onnur skip til bygdina. Heiður til Tummas Við handanina av blómutyssi, heiðursbrævi og peningagávu segði bor
Joensen sigur, at hann hevur verið limur í Fiskimannafelgnum, síðan hann var blaðungur og fór til skips. - Eg havi verið í næstan hvørjum landsfundi í felagnum øll hesi ár, og tað er bara, tá veður hevur
Lungnasjúkan tuberklar, sum er so at siga bast í Vesturevropa, er nógv útbreidd í Grønlandi. Í septembur fer eitt ?tuberklaskip? á sjúkraferð í trimum kommunum í Grønlandi, fyri at taka røntgenmyndir
til frysting. Tvey onnur skip, sum fiska í føroyskum sjógvi, frysta eisini veiðina umborð. Tað eru garnaskipini, Ågot og Anita. Tað er nýtt í føroyskari fiskiskipavinnu, at skip, sum fiska undir Føroyum [...] frystiskip, hava annars riggað væl, síðan tey fóru á fyrsta túrin hin 21. juni í ár. - Hetta eru góð skip, sum eisini roynast væl í sjónum, sigur royndi skiparin. Umframt at Sjagaklettur og Gullberg frysta
sjólátst á Havnarvág í 1862. Tiltikin raskur Ziska var tiltikin raskur maður. Í hansara tíð kom øll skip, sum skuldu inn á Havnina, inn millum Stong og Eystnes. Nólsoyingar plagdu við kikara at hyggja eftir [...] var at vera fyrstur at koma til skipið fyri at sleppa at loðsa tað. Ein dagin hevði Ziska sæð eitt skip, men hann helt tað vera nakað langt burturi. Men eina løtu seinni frættir hann, at annar bátur í Nólsoy
