úrslitini, ið eru orsøkin til venjaraskiftið. Er tað ongin djúpari orsøk til at venjaraskiftið er framt? – Nei, tað kanst tú ikki siga. Tá tað ikki gongur eftir vild, so er tað altíð onkur, ið rópar upp. Soleiðis [...] Spurdur um tað er nakað hald í søguni, um at Sigfríður skuldi frá, svarar Sámal Ímundasson so: – Nei, tað er tað faktist ikki. Tað bleiv brunnið nógv tað eina tíðarskeiðið og tað kann sikkurt misskiljast
at málini stegða upp, so tað ræður um at fylgja við. Hvørjar veikleikar hevur tú? Vissi eg fái eitt nei, so eri eg skjót at siga “gott er”. Skal læra meg verða eitt sindur treiskari. Eg eri í so lagalig
nytta lítið raketverndarskjøldrar, ella multinationalar fyritøkur, ella fríur kapitalflutningur, ella nei til Kiotoavtaluna o.s. fr. Tað ringasta, sum Várharra gjørdi var, at hann setti okkum at ráða yvir
Maðurin er sjómaður, og tað er gaman í, tá hann er heima, men tá hann er burturi, er trupult. Men NEI, eg kann ikki blíva við at hugsa í smábørnum og forðingum. Nú eri eg komin á listan, og har verði eg
eisini veitir tænastur til føroyska bankakervið, stendur til at fáa 2 milliardir – ikki 2 milliónir – nei, 2 milliardir! í bonus. Pengar, sum vanligi bankakundin rindar í ómaksgjøldum, eisini føroysk. Hetta
ikki yvirhalda víkiskyldurnar, serliga í rundkoyringum. Hevur tú nakrantíð fingið bót í ferðsluni? Nei. Hvørjum bili koyrir tú í til dagligt? Honda Civic. Hvør er tín dreymabilur? Eg eri so heppin, at eg
seg um? Tí skulu vit venda okkara hugsunarhátti, har okur spyrja, hvat Hvalba kann gera fyri okkum. Nei! Okur skulu heldur spyrja, hvat kann JEG gera fyri Hvalba!
, men heima við hús er Maria José Dos Santos ikki glað. Alex skal ongan veg! – Eg fekk eitt stórt nei frá mammu. Tað gekk ein vika, áðrenn eg kláraði at yvirtala hana til at lata meg fara, greiður Alex [...] enn ein stór avbjóðing fyri framman. Tað eru boð úr næstbestu deildini í Tjekkia. Maria sigur aftur nei Brasilski umboðsmaðurin stendur aftur framman fyri Alex, og tveimum øðrum leikarum. SFC Opava er tjekkiskt [...] sigur Alex og flennur. Norðri í Itajuipe verða tíðindini ikki væl móttikin. Maria sigur aftur korta nei. Hon vil ikki lata 21 ára gamla sonin hjá sær fara til Evropa einsamallan. Eftir eitt sindur av práti
1989 – og hóast hann nú er 77 ára gamal, so hevur hann ongar ætlanir um at gevast við at tekna. – Nei, eg havi ikki hugsað nógv um, at tað er tann 25. bókin. Men sjálvandi er tað eitt runt tal, sigur Óli [...] smádrongurin væl nøgdur, og helt, at tað líktist væl. So spurdi Óli, um hann kendi Anfinn Kallsberg. Nei, svaraði drongurin. Hann visti bara, hvussu Óli plagdi at tekna hann... – Tað segði mær, at Anfinn
fyri at vita hvat nýtt stóð á tekstvarpinum. Men eg legði tá merki til, at eg sá næstan einki. - Nei, hjá mær var alt grátt í grátt, greiðir hann frá. Støðan hjá honum gjørdist ikki betri av, at læknarnir