og Bill Justinussen í Miðflokkinum sigur, at sum limur í samgonguni kann hann ikki góðtaka, at klandur skal vera tað, sum er myndin av Bústøðum og tí vil hann hava landsstýriskvinnuna at taka tey stig
sýslumaðurin hann bara til kommunulæknan. Eitt annað mál, sum vit umrøddu mitt í februar, snúði seg um klandur um feitilendi, sum endaði við, at menn skutu seyð hjá hvørjum øðrum. Heldur ikki her var løgreglan
markera seg og eru ósamd. Men alt skal vera við máta. Undir truplum umstøðum er sera óheppið, at klandur millum flokkar og einstakar samgongulimir elvir til atgerðarloysi. Hetta er serstakliga galdandi
er kønur í barnamálum. Tá pør skiljast, er tað ofta ein ógvuliga tung og hørð prosess, har nógv klandur um børnini kann fylla stóran part av tí. Tá er tað, at Ríkisumboðið kemur inn í málið, og má mekla
verður blandaður. Annars virkar samgongan ikki væl trimmað til at fara í hornatøk við kreppuna. Klandur og stríð, mótstríðandi útmeldingar og orðadráttir millum lansstýris- og samgongulimur í almenna rúminum
seg um, hvør hevur skuldina av, at bankamálið ikki varð loyst fyri valið. Tó er longu staðfest, at klandur, split og maktstríð í Sambandsflokkinum er høvuðsatvoldin. Javnaðarflokkurin er til reiðar at taka
at sambandið við grannbygdirnar báðar, ikki er so nógv sum hann hevði ynskt, men at heldur onki klandur er. ? Vit eru sjálvstøðugar bygdir. Røddir hava verið frammi um, at vit áttu at havt størri samstarv
ikki at hvørsmansrættur er ognartøka? Og at hansara ábyrgdarleysa uppskot fer at skapa ógvusligt klandur og stríð, ikki bara í rættarskipanini, men millum fólk úti um alt landið? Nei, populistar leggja
fyri eini skerjing av heildarveitingini, eru ætlanirnar hjá tykkum ikki bert við til at elva til klandur í viðurskiftunum millum Føroyar og Danmark við? Nei tað vil eg ikki siga. Eg ivist ikki í føroyingar
seg serstakliga í vinnulívinum og síðst men ikki minst komið til sættis við fakfeløgini. Verandi klandur er ósømiligt fyri eina annars sera skilagóða og dámliga landsstýrissamongu við einum frálíkum sa
