hansara stílur, sigur Gert Hansen. Hans Pauli Samuelsen: «Arnbjørn hevur ymiskar dagar. Onkrar dagar rennur hann meir og onkrar dagar rennur hann minni, men hann dugur væl at útnytta tað orkuna hann hevur, sigur

klæðir, og KT finni eg upp á at keypa impulsivt tílíkar dagar. Janus Rein leggur aftrat, at hann ofta í spølni sigur við tey nærmastu, at hann slíkar dagar keypir fyri tað, hann sparir.

koronu. Hvat heldur tú um summarveðrið higartil, nú farið er um longsta dag? - Vit hava havt nakrar dagar við góðveðri. Veðrið er skiftandi í Føroyum - tað vita vit. Vit kunnu kanska siga, at tað er við veðrinum

góðynski, sum vit bera hvør øðrum. Og so er tað so rørandi at síggja, hvussu børnini gleða seg og telja dagar. Hvat plaga tit at eta á jólum? - Aftur har er tað øgiliga ymiskt, men tá eg haldi jól í Føroyum (ella

kenslur í Sjey dagar í helviti. Tað ber boð um ein ótrúliga búnan høvund, sum einans er 15 ára gamal. Her skal skoytast upp í, at Rannvá Næs Hoydal var einans 14 ára gomul, tá Sjey dagar í helviti varð [...] hevur fingið smakk fyri blóði, sum noyðir hann at eta av sínum egnu. Teitur er ein vampýrur. Í Sjey dagar í helviti, fylgja vit honum, og síggja hvussu hann snýr seg úr trupulleikunum, sum stinga seg upp [...] at skriva tað inn á telduna, og so lati eg tað fáa frið í eina tíð, sigur Rannvá Næs Hoydal. Sjey dagar í helviti kemur út í dag, og fæst í bókahandlunum kring landið. Bókadeild Føroya Lærarafelags gevur

i fer onki at koma frá landsstýriskvinnuni. - Hon (Eyðgunn Samuelsen, red) hevur havt nærum 1100 dagar, men ov lítið er komi burtuúr á Almannaøkinum. Tí verður øll mín orka løgd í at fáa lógaruppskot løgd

Hóast tveir dagar enn eru til fólkaatkvøðuna hava fleiri longu verið og greitt atkvøðu. Tað tykist nevniliga sum gøtufólk eru sera spent uppá hesa sermerktu atkvøðugreiðsluna um hvørt grannakommunurnar

Árni Gregersen. Keðiliga gongdin hjá Dimmalætting hevur ávirkað hann eisini persónliga. - Nógvir dagar og nætur hava verið tung at koma ígjøgnum. Hetta er nakað, sum fer inn undir húðina. Men tað, sum

Fiskurin varð lagdur upp í Ravnoynni, og síðan kom ein dampari eftir fiskinum. - Hetta vóru langir dagar við snelluna, tí tað var summar, og dagurin var langur. Tá dampari kom eftir fiskinum, koyrdu vit

var nakar kjansur fyri, at tað kundi ganga galið, sigur Mariann og leitar fram minnini um gamlar dagar. - Tað var sera skjótt, at dagarnir bara ikki strektu til. Eg arbeiddi so at siga alt samdøgrið. Tá