hvussu hann broyttist sum menniskja. Her fari eg at halda á fram við at siga frá einum øðrum manni, sum kann sigast at vera eitt klassiskt dømi. Eg havi valt at nevna hann Kenneth. Kenneth er mitt í 20unum [...] dugir sera illa at hugsa abstrakt (at ímynda sær), at loysa trupulleikar ella at meta um tað, hann longu hevur gjørt Kenneth + Frágreiðing: Spyrt tú Kenneth hvat hann helst vil sleppa at gera svarar hann: [...] skil fyri at taka tað. Hann hevur heldur ikki skil fyri at hjálpa sær sjálvum, so hvønn morgun og fleiri ferðir gjøgnum dagin, er hann rennvátur og skitin, tó uttan at starvsfólkið ger annað enn at skifta

um tú sigur teg við fullum huga at skilja list og at onnur ikki skilja list, tí at tey ikki hava somu meining sum tú? Og hvat hendir, um tú sigur teg við fullum huga at skilja vinir tínar, og ikki setir [...] fýrakantur og niðri undir stóð, "Smyril í toku." Meg minnist at abbi mín átti eitt hvítt fat, sum hann plagdi at salta sperðil í. Ikki var møguligt at síggja sperðilin, men hann var har onkustaðni. Saltið broytti [...] upploysist vinarlagið heilt, og at enda er tað málning-urin, sum noyðir vinirnar at finna saman aftur. "List" handlar í roynd og veru um tað, sum øll hugsa, men ongin torir at siga. Øll, og tá meini eg øll,

uppá beinini og liðirnar; æðrar, vøddar, innvølir, hjarta, eygu, húð og hár. Satt at siga hevði eg torført við at ?kapera?, at hetta vóru verulig menniskju, sum høvdu donerað teirra likam til hetta prosjektið [...] um læruna av mannakroppinum. Tað var undarligt at ganga her henda dagin og vita, at eyguni, tú hugdi at, einaferð eisini høvdu hugd at onkrum, ja kanska at tær ella mær? Skaparin av menniskja-kroppinum [...] dag. Nevnt verður í skránni, at framsýningin er sera væl egnað til skúlafrálæru. Um nakar heima í Føroyum fær áhuga at fáa tilfar til vega, kann hetta gerast ókeypis við at senda teldupost til exhibiti

januar árið eftir. ? At gera barnasendingar krevur eina barnasál. Tað vil siga, at tú mást tíma at vera í barnauniversinum. Eisini krevst hugflog, men tað týdningarmesta, haldi eg, er at tær dámar børn og [...] vil ikki siga, at Vár bara livir í eini barnaverð. Hon leggur dent á, at hon hevur eisini tørv á einum vaksnamannalívi, og tí tekur hon av og á eisini steðgir frá at gera barnasjónvarp. ? At liva í eini [...] børnini eitthvørt ella við til at víðka teirra sjónarring, so haldi eg ikki, at tað er nakað galið við at síggja sjónvarp, sigur Vár, sum tó ger greitt, at børn eisini eiga at røra seg. ? Børn, sum hava verið

sorgarkensla. Um somu tíð kanst tú á ein hátt siga, at tíðin og ævinleikin eru eitt, og at øll, sum hava verið, eru og fara at vera, búgva í tíðini og fara at hittast har: "Har á strondini tíðleysu hittust [...] lógu við úti á vánni og líka so rustað, og at Várharra sat við endan uttan at troyttast, eg hevði onkuntíð undrast á, hvussu tann stóri smiðurin bar seg at við at umvæla, tá ið liðini stund um stund máttu [...] hatsku í samfelagnum, uttan at hann er førur fyri at broyta viðurskiftini, og hann skilir, at offur og bøðil eru treytaðir av hvørjum øðrum. Annar ikki uttan hin. "Eg gruni, at tað finst ein fíggindaskapur

áhugavert er at hava tær savnaðar á einum stað og gott at taka aftur í hjá tí søguáhugaða. Tí partur av okkara søgu er tað. Tað skerst ikki burtur. Tilfarið er fjølbroytt soleiðis at skilja, at har eru bæði [...] Útgáva Tvøramaður er hann, so rímiligt er, at tað, Axel Mortensen minnist úr farnum tíðum, er av Tvøroyri. Tað er eisini haðani, frásagnirnar eru. Axel Mortensen er ættkærur maður, og tað kemur eisini [...] m eru í tveimum. Hava verið so mikið langar, at ikki hevur verið pláss í einari blaðgrein, skilst. Í bókini eru nógvar myndir, sum sjálvandi, vil ein siga, ikki eru nýggjar. Tær lýsa í stóran umhvørvið

nógvar av hinum eisini. Eg føldi, at eg var Hugin sjálvur, og at Jens Pauli skrivaði um mitt lív. Sitandi á Landsbókasavninum kom eg at minnast, hvussu eg byrjaði at síggja alt við eygunum hjá høvuðspersóninum [...] barn, har eg mangan sat og sá út í regnfullar dagar, gjógnum vindeyga og hugsaði, um bakkarnir, fjørðurin og um øll húsini nú fara at standa tóm? Um ikki so frægt sum eitt heimalamb fór at liva eftir, tá nú [...] nú atombumban fór at bresta? Eg vónaði at doyggja av bjarta ljósinum, so eg ikki skuldi finna øll hini deyð. Men fór endatíðin at koma fyrst. Johannesa opinbering ræddi meg, eins og henda ræðuliga bók

men eisini sum felagsmaður. At enda fari eg at vera so framførur at lesa nøkur orð, eg royndi at seta saman fyri mongum árum síðani, og sum eg í hesum sambandinum havi hug at kanna honum, sum í ovurmorgin [...] sínum "orðablomstrum", sum sniðgongur og misbrúkar orðini fyrst til at tøla og lokka, og so til at kúga og knúska við tí einvísa endamáli, at tú skalt annaðhvørt klappa og rópa hurrá, ella eisini geva teg undir [...] íðin og samvitskusamur, tað veit eg av egnum royndum, av tí at eg blaðungur sat í nevndini saman við tær. Tað var í tínari formanstíð, at regluligt samstarv við hini norðurlendsku rithøvundafeløgini kom

nógvar av hinum eisini. Eg føldi, at eg var Hugin sjálvur, og at Jens Pauli skrivaði um mitt lív. Sitandi á Landsbókasavninum kom eg at minnast, hvussu eg byrjaði at síggja alt við eygunum hjá høvuðspersóninum [...] barn, har eg mangan sat og sá út í regnfullar dagar, gjógnum vindeyga og hugsaði, um bakkarnir, fjørðurin og um øll húsini nú fara at standa tóm? Um ikki so frægt sum eitt heimalamb fór at liva eftir, tá nú [...] nú atombumban fór at bresta? Eg vónaði at doyggja av bjarta ljósinum, so eg ikki skuldi finna øll hini deyð. Men fór endatíðin at koma fyrst. Johannesa opinbering ræddi meg, eins og henda ræðuliga bók

Ætlaði at ringja til ein av synunum hjá honum og spyrja meg fyri, men fann einki telefonnummar. Hjá einum lækna at hava almenn privatnummur, er nokk ikki bara sum at siga tað. So, her var ikki nógv at gera [...] gomul, men tað er minni enn so altíð, at hesar mytur halda, tá ið samanum kemur, og tú sjálvur hevur við tær at gera. Ein myta er, at tað er so torført hjá ungum monnum at sleppa til skips, tí hesir skulu hava [...] ringdi so skrivstovan hjá J.F.K-troli og segði, at skipið var komið inn at bunkra, og at pláss var fyri unga manninum. Men skuldi hann sleppa við, noyddist hann at hava heilsuváttan. Siglt bleiv dagin eftir